Το άγχος, η πίεση, η στενοχώρια και η μοναξιά είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνήθως εκτονώνονται τρώγοντας, με αποτέλεσμα να γεμίζουμε τον οργανισμό μας με έξτρα θερμίδες.

«Το φαγητό λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους σαν φάρμακο, όπως ακριβώς η ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει εντελώς μηχανικά: την πρώτη φορά που νιώθει κάποιος ένα αρνητικό συναίσθημα ψαχουλεύει ασυναίσθητα το ψυγείο. Αρκεί όμως, αυτή η πρώτη φορά για να του γίνει συνήθεια, κάθε φορά που θέλει να εξαλείψει δυσάρεστα συναισθήματα», λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Στέλλα Αργυρίου.

Συνήθως όταν αναφέρεται ο όρος διαταραχές στη λήψη τροφής, το μυαλό μας αυτόματα οδηγείται στη ψυχογενή ανορεξία. Ωστόσο, η ψυχογενής βουλιμία αποτελεί μία από τις βασικές διαταραχές στη λήψη τροφής και είναι εξίσου σημαντική και επικίνδυνη ασθένεια όσο και η ψυχογενής ανορεξία (γνωστή στο ευρύ κοινό ως νευρική ανορεξία).

Συνήθως όταν αναφέρεται ο όρος διαταραχές στη λήψη τροφής, το μυαλό μας αυτόματα οδηγείται στη ψυχογενή ανορεξία. Ωστόσο, η ψυχογενής βουλιμία αποτελεί μία από τις βασικές διαταραχές στη λήψη τροφής και είναι εξίσου σημαντική και επικίνδυνη ασθένεια όσο και η ψυχογενής ανορεξία (γνωστή στο ευρύ κοινό ως νευρική ανορεξία).

Η παρέα που επιλέγουμε για να βγούμε για φαγητό επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το τι θα φάμε. Δεν είναι άλλωστε και πολύ μακριά από την κοινή λογική αν αναλογιστούμε το τι γίνεται στην καθημερινότητα μας. Πόσο θα φάτε αν βγείτε με τον κολλητό σας φίλο και πόσο αν βγείτε για πρώτη φορά …πονηρό ραντεβού. Ωστόσο τα αποτελέσματα της έρευνας των Salvy et al που δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Αppetite είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

Τροφές για τον εγκέφαλο.

Δεν είναι λίγες οι φορές που δυσάρεστα και ευχάριστα  συναισθήματα, αγχωτικές  καταστάσεις και καθημερινά προβλήματα, απλή κούραση ή ακόμα και στιγμές χαλάρωσης αντιμετωπίστηκαν με το πιο απλό   «φάρμακο» στη διάθεση όλων, το φαγητό. Ακριβώς επειδή στη περίπτωση μας τόσο η δοσολογία όσο και η επιλογή ανήκει σε εμάς, καθιστώντας μας αυτόματα γιατρούς του συναισθήματός μας, ας δούμε μαζί αν όντως οι επιλογές μας είναι και οι σωστές.

Αρκετά σημαντικό ποσοστό ατόμων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές, όπως η ανορεξία, η βουλιμία και η υπερφαγία, είναι έφηβοι. «Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα άτομα σε αυτήν τη φάση της ζωής αρχίζουν να έχουν έντονες ανησυχίες για το σώμα τους και δέχονται κοινωνικές πιέσεις για να έχουν μια τέλεια εμφάνιση, κάτι που είναι συνυφασμένο με το αδύνατο και γυμνασμένο κορμί», λέει η διατροφολόγος κ. Κωσταλένια Καλλιανιώτη.

Αρκετά σημαντικό ποσοστό ατόμων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές, όπως η ανορεξία, η βουλιμία και η υπερφαγία, είναι έφηβοι. «Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα άτομα σε αυτήν τη φάση της ζωής αρχίζουν να έχουν έντονες ανησυχίες για το σώμα τους και δέχονται κοινωνικές πιέσεις για να έχουν μια τέλεια εμφάνιση, κάτι που είναι συνυφασμένο με το αδύνατο και γυμνασμένο κορμί», λέει η διατροφολόγος κ. Κωσταλένια Καλλιανιώτη.

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να αποφύγει κάποιος τις κακοτοπιές και να κόψει τις κακές συνήθειες στη διατροφή του, αφού όλα έχουν σχέση με την ψυχολογία.

Γιατί κάποιοι προτιμούν τα τραγανιστά σνακ, στα οποία δεν μπορούν να αντισταθούν ακόμη κι όταν νιώθουν χορτάτοι, ενώ άλλοι δεν μπορούν να πουν «όχι» στα γλυκά; Η σωστή απάντηση δεν είναι το «περί ορέξεως…», όπως επισημαίνουν οι ειδικοί. Αντίθετα, η προσωπικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στις διατροφικές αμαρτίες που κάνει ο καθένας!