σαν

tipskathariothtas2_tn_118.jpg

Αν πρόκειται για λευκό ύφασμα και λεκέ που έχει στεγνώσει, βουτήξτε το σε κρύο νερό (προσοχή! ποτέ ζεστό νερό σε λεκέδες από αίμα) και τρίψτε το λεκέ με ένα διάλυμα νερού και λίγο οξυζενέ. Στη συνέχεια αφήστε το ύφασμα να μουλιάσει για λίγη ώρα σε νερό με χλωρίνη και μετά πλύνετε κανονικά. Αν το ύφασμα είναι χρωματιστό ή ευαίσθητο, καλύψτε το λεκέ με ένα μείγμα που θα φτιάξετε από αλεύρι και νερό (σαν αραιή οδοντόκρεμα). Αφήστε την πάστα να στεγνώσει, βουρτσίστε το σημείο με μια παλιά μαλακή οδοντόβουρτσα και πλύνετε κανονικά το ύφασμα. Για τα μάλλινα, τρίψτε το λεκέ με ασπιρίνη που έχετε διαλύσει σε λίγο νερό και μετά πλύνετε σύμφωνα με τις οδηγίες στην ετικέτα του ρούχου. 

tipskathariothtas2_tn_115.jpg

Αν σας κόλλησε τσίχλα πάνω σε ρούχο σας βάλτε το ρούχο στην κατάψυξη για να «σφίξει» η τσίχλα. Έτσι θα μπορέσετε να ξεκολλήστε εύκολα τα κομματάκια της, που θα «σπάνε» σαν γυαλί. 

tipskathariothtas_tn_113.jpg

Μη χρησιμοποιείτε μεγάλη δόση απορρυπαντικού με την ψευδαίσθηση ότι έτσι καθαρίζουν καλύτερα τα ρούχα. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να μην ξεβγαλθούν καλά και να μείνει σαπουνάδα στις ίνες τους το οποίο θα εμφανιστεί σαν ασπρίλες πάνω στα ρούχα. 

tipskathariothtas_tn_56.jpg

Αν σας χυθούν υγρά ή φαγητά (πχ λάδια ή ζύμη του κέικ) όσο ο φούρνος καίει, απλώστε ένα στρώμα αλάτι και σόδα μαγειρικής, επάνω τους. Αν έχουν ξεραθεί βρέξτε τα λίγο πριν. Όταν κρυώσει ο φούρνος ξύστε εκείνα τα σημεία (με μια ξύστρα σαν αυτή που καθαρίζουν τις κεραμικές εστίες) και μετά πλύντε.

tipskathariothtas_tn_31.jpg

Για να διατηρήσετε το βελούδο των καναπέδων σας καθαρό και απαλό σαν καινούργιο, τρίψτε τους μια φορά την εβδομάδα με υγρό πετσί (σαν αυτό που χρησιμοποιείτε για να στεγνώσετε το αυτοκίνητο) και μετά σκουπίστε καλά με ένα στεγνό βαμβακερό πανί. 

tipskathariothtas_tn_05.jpg

Θέλετε να διατηρήσετε τα ρούχα σας σαν καινούρια; Πριν τα βάλετε στα άπλυτα, γυρίστε τα μέσα-έξω και αφήστε τα να αεριστούν πριν τα πλύνετε. Ο ιδρώτας μπορεί να κάνει τα ρούχα να μουχλιάσουν ή να ξεβάψουν! 

Παθολόγος-Διαβητολόγος, Scope Fellow, Πρόεδρος ΕΠΑΜΕΔΙ

Βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1952. Το 1976 αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Παν/ου Αθηνών.

Το 1985 μετά την εκπαίδευση στο Νοσ/μείο «Ευαγγελισμός» πήρε τον τίτλο της ειδικότητας της Παθολογίας. Το 1986 και μετά άσκηση διάρκειας ενός έτους στο Διαβητολογικό Κέντρο του Ιπποκράτειου Νοσ/μείου Αθηνών απέκτησε την εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Κατά τα έτη 1987-88 μετεκπαιδεύτηκε στη Διαβητολογική Κλινική του νοσ/μείου King’s College του Λονδίνου. Είναι επιστημονικός συνεργάτης της Ενδοκρινολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και από το 2006 έως το 2009 διετέλεσε επιστημονικός υπεύθυνος του εξωτερικού ιατρείου Παχυσαρκίας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων. Συγχρόνως εργάζεται στην Κέρκυρα σαν ελεύθερος επαγγελματίας με κύρια αντικείμενα το Σακχαρώδη Διαβήτη, την Παχυσαρκία και τη Διατροφή.

Υπήρξε μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας. Το 2004 μαζί με άλλους διακεκριμένους ιατρούς από ολόκληρη την Ελλάδα, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα Μεταβολικά Νοσήματα και τη Διατροφή ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Παχυσαρκίας του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ). Το 2009 εξελέγη πρόεδρός της..

Από το 2001 έως σήμερα συνδιοργανώνει το ετήσιο Συνέδριο Παχυσαρκίας της ΕΠΑΜΕΔΙ στην Κέρκυρα υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου.

Από το 2004 είναι επιστημονικός εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας.

To 2007 του απενεμήθη από τη Διεθνή Εταιρία Μελέτης Παχυσαρκίας (International Association for the Study of Obesity – IASO) ο τίτλος του SCOPE Fellow (Specialist Certification of Obesity Professional Education)

Συμμετέχει ανελλιπώς στα Ελληνικά και Διεθνή συνέδρια για το Σακχ. Διαβήτη και την Παχυσαρκία. Έχει κληθεί σαν ομιλητής σε θέματα Παχυσαρκίας, Διατροφής και Σακχ Διαβήτη σε συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις που έχουν οργανώσει νοσοκομεία, επιστημονικές όπως και φαρμακευτικές εταιρείες. Είναι τακτικός ομιλητής σε εκπαιδευτικές συναντήσεις για το κοινό και τους μαθητές σε θέματα διατροφής , παχυσαρκίας και σακχ. Διαβήτη. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικές εργασίες και έχει δημοσιεύσει «Οδηγίες για την αντιμετώπιση της παιδικής Παχυσαρκίας».

Little girl writing at her desk 8.jpg
Μαυρισμένοι και χορτασμένοι από θάλασσα, βουτιές και καρπούζι έρχεται ο Σεπτέμβρης να μας θυμίσει τις σχολικές μας υποχρεώσεις. Τα παιδιά επιστρέφουν στα θρανία και οι γονείς στις δουλειές τους που πολύ συχνά περιλαμβάνουν και τα σχολικά καθήκοντα  των παιδιών τους.

Πολλά παιδιά λόγω καλοκαιριού και διαφόρων γλυκών πειρασμών ίσως να έχουν αυξήσει το σωματικό τους βάρος. Και αν υπήρχε και λίγο αυξημένο βάρος από πριν, τα πράγματα αρχίζουν και ζορίζουν. Πως μπορούμε σαν γονείς να βοηθήσουμε να ανακοπεί αυτή η ανοδική πορεία του βάρους του παιδιού μας;

new27_5663259a_s.jpg
Τα σύκα είναι ένα από τα γλυκύτερα τρόφιμα του καλοκαιριού, που προσφέρονται είτε σαν φρούτο είτε σαν ένα από το πιο απολαυστικά γλυκά εδέσματα. Με φυσική γλυκιά γεύση, αρωματικά και σαρκώδη τα σύκα τα απολαμβάνουν οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο για αιώνες. Στην αρχαία Ελλάδα, τα σύκα καταναλώνονταν από τους αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων ως τρόφιμο δυναμωτικό και βοηθητικό για καλύτερη απόδοση και προσφέρονταν στους νικητές, όπως και οι δάφνες. Επίσης, αποτελούσαν βασική τροφή κατά το δείπνο των αρχαίων Αθηναίων. Για τους Κινέζους, τα σύκα χρησιμοποιούνται για χρόνια σαν φαρμακευτικά σε σούπες. Αναφορά του δέντρου της συκιάς έχει γίνει ακόμη και στο βιβλίο της Γένεσης, στην Αγία Γραφή, όπου ο Αδάμ και η Εύα χρησιμοποιούνται φύλλα συκής για να καλύπτουν το σώμα τους. Σήμερα, οι άνθρωποι απολαμβάνουν φρέσκα σύκα από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο, καθώς και τα ξερά σύκα όλο το χρόνο.
new27_5663259a_s.jpg
Τα σύκα είναι ένα από τα γλυκύτερα τρόφιμα του καλοκαιριού, που προσφέρονται είτε σαν φρούτο είτε σαν ένα από το πιο απολαυστικά γλυκά εδέσματα. Με φυσική γλυκιά γεύση, αρωματικά και σαρκώδη τα σύκα τα απολαμβάνουν οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο για αιώνες. Στην αρχαία Ελλάδα, τα σύκα καταναλώνονταν από τους αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων ως τρόφιμο δυναμωτικό και βοηθητικό για καλύτερη απόδοση και προσφέρονταν στους νικητές, όπως και οι δάφνες. Επίσης, αποτελούσαν βασική τροφή κατά το δείπνο των αρχαίων Αθηναίων. Για τους Κινέζους, τα σύκα χρησιμοποιούνται για χρόνια σαν φαρμακευτικά σε σούπες. Αναφορά του δέντρου της συκιάς έχει γίνει ακόμη και στο βιβλίο της Γένεσης, στην Αγία Γραφή, όπου ο Αδάμ και η Εύα χρησιμοποιούνται φύλλα συκής για να καλύπτουν το σώμα τους. Σήμερα, οι άνθρωποι απολαμβάνουν φρέσκα σύκα από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο, καθώς και τα ξερά σύκα όλο το χρόνο.