Αυτό είναι κάτι που προβληματίζει κατά καιρούς πολλές θηλάζουσες μητέρες. Δεν υπάρχουν γενικευμένοι απαράβατοι κανόνες, αλλά μόνο οι εξής γενικές αρχές:

1.      Σαν γενική αρχή, να προσπαθώ να δίνω στο μωρό μου και τα δύο στήθη σε κάθε γεύμα.

Αυτό είναι καλό να συμβαίνει όποτε η μητέρα προσπαθεί να αυξήσει την  παραγωγή της σε γάλα, δηλαδή:

Πώς να κόψω το συμπλήρωμα και να θηλάσω αποκλειστικά;

Λάβατε λανθασμένες οδηγίες από το μαιευτήριο και δίνετε συμπλήρωμα ξένου γάλακτος στο μωρό σας χωρίς να υπάρχει πραγματική ιατρική ένδειξη; Νιώθετε παγιδευμένες στη μεικτή διατροφή – θηλασμό με συμπλήρωμα – που σας επιβλήθηκε αυθαίρετα από εχθρικούς ως προς το θηλασμό επαγγελματίες υγείας; Ενημερωθήκατε καθυστερημένα για τα ευεργετικά αποτελέσματα του αποκλειστικού θηλασμού για εσάς και το παιδί σας; Έχετε μπλέξει σε ένα κυκεώνα ταϊσμάτων που περιλαμβάνουν άμεσο θηλασμό, αποστειρώσεις, προετοιμασία μπουκαλιών και αντλήσεις με θήλαστρο; Το ένστικτό σας σάς λέει ότι δε μπορεί μια τόσο φυσική διαδικασία, όπως η διατροφή του μωρού σας, να είναι τόσο πολύπλοκη; Ζηλεύετε τη φίλη σας που θηλάζει για δύο λεπτά το δυο μηνών μικρό της, το παίρνει παντού μαζί της χωρίς ίχνος έξτρα εξοπλισμού και δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ αποστειρωτή; Μην πτοείστε από τα εμπόδια που ορθώθηκαν άδικα στο θηλασμό του παιδιού σας. Μπορείτε να κάνετε επαναγαλακτισμό.

Tο 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics μια πολύ σημαντική έρευνα από την Αυστραλία. Κάθε επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με θηλάζουσες μητέρες θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και κατανοήσει σε βάθος. Δείχνει πώς ακριβώς να περιμένουμε την συμπεριφορά ενός φυσιολογικού βρέφους που θηλάζει. Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; Πότε ένας επαγγελματίας υγείας μας αγχώνει αναίτια και πότε πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουμε; Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπεράσματά της έρευνας αυτής ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης.

Σε μια μελέτη από τη Δανία που δημοσιεύθηκε το 2002 στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό JAMA, επιστήμονες  παρακολούθησαν ένα δείγμα 3253 ανθρώπων που γεννήθηκαν στην Κοπεγχάγη μεταξύ 1959 και 1961. Τους χώρισαν σε ομάδες ανάλογα με το πόσο καιρό θήλασαν. Όταν ενηλικιώθηκαν, σε ηλικία από 18 έως 27 ετών,  εξετάστηκε με συγκεκριμένες επιστημονικές κλίμακες o δείκτης ευφυίας τους. Αποκλείστηκαν με στατιστικό τρόπο παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της μελέτης, όπως η κοινωνικο-οικομονική τους κατάσταση, το επίπεδο εκπαίδευσης που έλαβαν, το ύψος, η ηλικία και η πρόσληψη βάρους της μητέρας τους κατά την εγκυμοσύνη, το κάπνισμα της μητέρας, ο αριθμός των κυήσεων, το βάρος και μήκος γέννησης, επιπλοκές στην κύηση και τον τοκετό.