Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics το Μάιο του 2010 μελέτησε την σχέση που μπορεί να έχει η σωματική τιμωρία των παιδιών από τους γονείς με την συμπεριφορά τους.
Ψυχική Υγεία - dietup.gr - Page 123
Ο ρόλος της ψυχολογίας στην απώλεια βάρους- αλλάζοντας τον τρόπο που τρεφόμαστε
Πολλοί από εμάς μπορεί να έχουν κάνει δίαιτα με ή χωρίς αποτέλεσμα, και ακόμα «παλεύουν» με το βάρος τους. Είτε χάνουμε γρήγορα και ξαναπαίρνουμε το βάρος, είτε δυσκολευόμαστε να το διατηρήσουμε σε επίπεδα που να μας ευχαριστούν. Γιατί η απώλεια βάρους δεν είναι πάντα επιτυχημένη;
Παρότι η παχυσαρκία είναι η πιο γνωστή και συνηθισμένη διατροφική διαταραχή στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως για να περιγράψει διαταραχές στην ψυχολογία ενός ατόμου που όμως έχουν αντίκτυπο στις διατροφικές του συνήθειες. Αν και υπάρχουν επιστημονικές υποψίες για εμπλεκόμενους γενετικούς παράγοντες σ’ αυτά τα φαινόμενα, διατροφικές διαταραχές όπως η νευρική ανορεξία, η βουλιμία, η υπερβολική σωματική άσκηση αλλά και κάθε είδους ακραίες δίαιτες με απώτερο στόχο την σύντομη απώλεια βάρους είναι κατά βάση ψυχογενείς και απορρέουν συνήθως από μια διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος που κάνει κάποιον να μην αντιλαμβάνεται την πραγματική του εικόνα στον καθρέφτη και να νομίζει ότι έχει πολύ πιο αυξημένο βάρος απ’ ότι ισχύει στ’ αλήθεια.
Ένα αρκετά συχνό ερώτημα για πολλές οικογένειες, όταν έρχονται αντιμέτωπες με το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης, είναι γιατί το συγκεκριμένο μέλος της κατέφυγε στη χρήση ουσιών. Τα αίτια της χρήσης θα μπορούσαν να είναι αναρίθμητα και καλύπτουν πολλούς τομείς του εσωτερικού κόσμου του εξαρτημένου. Για να αποκτήσει ένα αναγκαίο αίσθημα παντοδυναμίας που θα καλύψει την ανασφάλεια, την ανικανότητα και την αποτυχία. Επίσης, για να καλύψει την έλλειψη πάθους και φαντασίας, την απουσία νοήματος στη ζωή του, τα εσωτερικά κενά του, το αίσθημα του ανικανοποίητου και της ανίας. Οι απαντήσεις αυτές ενδεχομένως ποικίλουν από άτομο σε άτομο και ο εξαρτημένος οδηγείται στην ανακάλυψή τους μέσα από τη διαδικασία της θεραπείας. Ωστόσο, είναι εμφανές το συναίσθημα ενοχής που κρύβεται πίσω από αυτό το ερώτημα καθώς και το γεγονός ότι αφορά περισσότερο στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και λιγότερο στον ίδιο τον χρήστη.
Ένα αρκετά συχνό ερώτημα για πολλές οικογένειες, όταν έρχονται αντιμέτωπες με το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης, είναι γιατί το συγκεκριμένο μέλος της κατέφυγε στη χρήση ουσιών. Τα αίτια της χρήσης θα μπορούσαν να είναι αναρίθμητα και καλύπτουν πολλούς τομείς του εσωτερικού κόσμου του εξαρτημένου. Για να αποκτήσει ένα αναγκαίο αίσθημα παντοδυναμίας που θα καλύψει την ανασφάλεια, την ανικανότητα και την αποτυχία. Επίσης, για να καλύψει την έλλειψη πάθους και φαντασίας, την απουσία νοήματος στη ζωή του, τα εσωτερικά κενά του, το αίσθημα του ανικανοποίητου και της ανίας. Οι απαντήσεις αυτές ενδεχομένως ποικίλουν από άτομο σε άτομο και ο εξαρτημένος οδηγείται στην ανακάλυψή τους μέσα από τη διαδικασία της θεραπείας. Ωστόσο, είναι εμφανές το συναίσθημα ενοχής που κρύβεται πίσω από αυτό το ερώτημα καθώς και το γεγονός ότι αφορά περισσότερο στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και λιγότερο στον ίδιο τον χρήστη.
Πώς θα αντιμετωπίσω το άγχος;
Το άγχος είναι καταρχήν απαραίτητο για την επιβίωση μας. Χωρίς άγχος δεν θα μπορούσαμε να κρατήσουμε μια δουλειά η οποία μας βοηθά να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα για να ζήσουμε. Όταν όμως το άγχος ξεπερνά ένα όριο γίνεται ανασταλτικός παράγοντας στην επιβίωση μας και αντί να μας βοηθά μας εμποδίζει από το να ζούμε καλά. Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι το άγχος είναι μια μορφή φόβου απέναντι σε μια απειλή. Παλιότερα ο άνθρωπος φοβόταν τα άγρια ζώα ή τα καιρικά φαινόμενα, οι οποίοι φόβοι ήταν σχετικά παροδικοί στην έντονη μορφή τους. Σήμερα οι απειλές γύρω μας έχουν αλλάξει μορφή αφού είναι πλέον ο φόβος ότι δεν θα αποπληρώσουμε ένα δάνειο ή ότι θα χάσουμε τη δουλειά μας. Οι σημερινοί φόβοι δεν είναι παροδικοί αλλά χρόνιοι και έτσι είμαστε σε κατάσταση απειλής η οποία επιβαρύνει την ψυχική και σωματική μας υγεία. Οι απειλές είναι συνεχώς μπροστά μας και είναι σοβαρές. Αυτός είναι ο συνδυασμός που επηρεάζει τόσο αρνητικά την υγεία μας: η σοβαρότητα της απειλής και η διάρκεια της απειλής.
Είναι τα μάτια μας μεγαλύτερα από το στομάχι μας στην πραγματικότητα;
Προφανώς, ναι. Φαίνεται ότι όσο μεγαλύτερο είναι το πιάτο, η τσάντα ή το κουτάλι, τόσο περισσότερο τρώμε. Ο ερευνητής Brian Wansink, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Cornell στην Ithaca της Ν. Υόρκης και διευθυντής των εργαστηρίων Cornell Food and Brand μελετά την ψυχολογία που υπάρχει πίσω από το τι καταναλώνουν οι άνθρωποι και πόσο συχνά το επιλέγουν. Ο καθηγητής και οι συνεργάτες του έχουν μελετήσει την επίδραση που έχει το οπτικό ερέθισμα του φαγητού σε αυτό που τρώμε ή πίνουμε.
Οι γυναίκες που είναι μέσα σε γάμο παρουσιάζουν περισσότερα προβλήματα στη σεξουαλική τους ζωή από ότι οι γυναίκες που είναι ελεύθερες και από τους παντρεμένους άντρες. Σε αντίθεση, οι άντρες που είναι ελεύθεροι, παρουσιάζουν περισσότερα προβλήματα σεξ σε σύγκριση με τους παντρεμένους άντρες ή αυτούς που συζούν με γυναίκα χωρίς να είναι παντρεμένοι.
Το ξέρατε ότι υπάρχουν τέσσερεις τύποι προσωπικότητας στους οποίους μπορούμε να καταταγούμε περίπου όλοι; Γνωρίζετε επίσης ότι αυτή η κατάταξη μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία ή την αποτυχία της δίαιτας σας; Ας δούμε λοιπόν σύμφωνα με την κάθε προσωπικότητα τι πρέπει να προσέχετε και τι τελικά σας ταιριάζει.
Το άγχος, η πίεση, η στενοχώρια και η μοναξιά είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνήθως εκτονώνονται τρώγοντας, με αποτέλεσμα να γεμίζουμε τον οργανισμό μας με έξτρα θερμίδες.
«Το φαγητό λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους σαν φάρμακο, όπως ακριβώς η ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει εντελώς μηχανικά: την πρώτη φορά που νιώθει κάποιος ένα αρνητικό συναίσθημα ψαχουλεύει ασυναίσθητα το ψυγείο. Αρκεί όμως, αυτή η πρώτη φορά για να του γίνει συνήθεια, κάθε φορά που θέλει να εξαλείψει δυσάρεστα συναισθήματα», λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Στέλλα Αργυρίου.