Είναι τελικά η ψυχοθεραπεία γένους θηλυκού ή –και- αρσενικού;

new18_tn_4325082_m.jpg

tn_4692890_m

 

Οι άνδρες από παιδιά ακόμη μαθαίνουν τι θα πρέπει να προσδοκούν από τον εαυτό τους σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Μέσο των πολύ κοντινών τους ατόμων, ακόμη και από την βρεφική ηλικία επηρεάζονται σημαντικά στοιχεία τους, ως προς την κοινωνικοποίηση τους.

 

Οι επιρροές που δέχεται η ανδρική ταυτότητα επηρεάζουν στο πως οι άνδρες θα πρέπει να σκέφτονται, να αισθάνονται και να πράττουν. Ακόμη και σήμερα η ευθύνη της μητέρας είναι πολύ μεγάλη για την φροντίδα του παιδιού κάτι που είναι πολύ εμφανή στους άνδρες.

Σύμφωνα με την Chodorow τα πρότυπα της συγχώνευσης, της συμβίωσης, της προσκόλλησης και του αποχωρισμού είναι διαφορετικά για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Για τον άνδρα η αίσθηση η οποία έχει για την σύνδεση του με το κύριο πρόσωπο – και αυτό πολλές φορές είναι η μητέρα- που δίνει «τροφή» στην ζωή του καταλαβαίνει ότι οδηγείται σε μία αμφιθυμική σχέση. Μ΄αυτήν την θεωρία κατανοούμε το πως οι άνδρες από πολύ μικρή ηλικία διχάζονται στο θέμα εγγύτητα και απόσταση.

Σε αρκετές πολιτισμό-κοινωνικές ομάδες, ξεκαθαρίζεται αυστηρώς ότι σε πολλούς τομείς είναι καλό τα αγόρια ν΄αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τα κορίτσια. Κάποιος καθηγητής Πανεπιστημίου δήλωσε ότι δεν κάνει καμιά διάκριση ανάμεσα στον γιο του, και την κόρη του ως προς το θέμα δουλειές. Το αντίθετο υποστήριξε ένας αγρότης.

Καθώς τα αγόρια μεγαλώνουν και «χτίζουν» την προσωπικότητα τους, τους έχει γίνει ήδη γνωστό τι πρέπει να κάνουν για να χαρακτηρίζονται οι πράξεις τους ανδρικές, και ότι είναι εντελώς αντίθετο χαρακτηρίζεται ως θηλυπρεπή. Έτσι, λοιπόν οι άνδρες, έχοντας πλέον φτάσει στην ενήλικη τους ζωή ξέρουν τι είναι τα ανδρικά και τι τα θηλυπρεπή στοιχεία, τιμώντας και τηρώντας αυστηρά τα στοιχεία του πρώτου.

arrow_previous arrow_next