Είναι τελικά η ψυχοθεραπεία γένους θηλυκού ή –και- αρσενικού;

new18_tn_4325082_m.jpg

tn_6500178_m 

 

Η δυσκολία των αντρών στην συμμετοχή των οικοκυρικών διαδικασιών

 

1. Με το που γεννιέται ένα παιδί ο άνδρας δεν νιώθει αμέσως την ανάγκη να κάνει όλα αυτά που προσφέρει μία γυναίκα. Ή ακόμα δεν ήταν μαθημένος για κάτι τέτοιο. Για τους περισσότερους το μαγείρεμα και η ανατροφή των παιδιών είναι κάτι ξένο. Ιδίως όταν πρόκειται για βρέφη βρίσκονται συνεχώς «αδιάβαστοι» και εκεί χρειάζονται μία εκπαίδευση.

2. Για όλες αυτές τις δραστηριότητες οι άνδρες θεωρούν ότι είναι καθήκοντα των γυναικών, όπως και οι περισσότεροι μεγάλωσαν έτσι. Ο «ανδρισμός» τους, τους έχει διδάξει ότι η προσφορά τους και η θέση τους είναι στο να εργάζονται και να προσφέρουν τα υλικά αγαθά, οτιδήποτε άλλο, είναι αποκλειστικά στην θέση της γυναίκας. Πλέον όμως αυτό έχει αλλάξει και οι άνδρες έχουν γίνει πιο συμμετοχικοί. Αλλά αυτές οι δραστηριότητες σε καθημερινή βάση είναι κάτι που το θεωρούν εντελώς «θηλυπρεπή» και ανάρμοστο γ΄αυτούς.

3. Ένας συχνός τσακωμός, ανάμεσα στα ζευγάρια είναι για το ποιος έχει τον έλεγχο μέσα στο σπίτι. Πολλοί άνδρες παίρνουν την πρωτοβουλία να ασχοληθούν με τις δραστηριότητες του σπιτιού μόνο και μόνο για να δείξουν ότι είναι εκείνοι που καθορίζουν τον έλεγχο στο σπίτι. Έτσι η αξία του δεν καταπατείται.

4. Συχνά και οι 2 σύζυγοι δεν έχουν την ενέργεια που χρειάζεται για να αντεπεξέλθουν και στις δραστηριότητες του σπιτιού και της εργασίας τους. Οι ώρες εργασίας απαιτούν πολλά πράγματα ακόμα και αφιέρωση προσωπικού χρόνου, εκεί λοιπόν το ζεύγος βασίζεται στο πως θα τα αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του σπιτιού.

5. Συχνά οι εργοδότες δεν δείχνουν να κατανοούν τους άνδρες και τις γυναίκες που προσπαθούν να ισορροπήσουν τα πράγματα και στην εργασία τους και στο σπίτι. Στην πραγματικότητα τους ζητείται να εργάζονται και υπερωρίες και σε συνεχόμενη βάση και χωρίς αμοιβή.

 

 

Βαΐτσου Κ. Δήμητρα

 

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Οικογενειακή Θεραπέυτρια

arrow_previous