Δεν θυμάμαι σε ποια ηλικία πρέπει να ήμουνα όταν για πρώτη φορά αντίκρισα, με ζωηρή και εύλογη παιδική περιέργεια, το ουράνιο τόξο. Θυμάμαι όμως πολύ καλά, τόσο τις απεγνωσμένες προσπάθειες που κατέβαλα για να το πιάσω με τα χέρια μου, όσο και την απογοήτευση που ένιωσα για το ατελέσφορο των προσπαθειών μου! Αυτή η μπάντα των χρωμάτων της ίριδας και το συμμετρικό τοξοειδές σχήμα του φαντασμαγορικού αυτού φωτεινού φαινομένου με είχαν μαγέψει.
Κάθε φορά που απαντώ ή ακούω τη λέξη «λίπος» έρχεται στο οπτικό πεδίο της θύμησής μου η εικόνα της πολύ χοντρής κυρίας της διπλανής μας αυλής (αυτά προ αμνημονεύτων χρόνων), της κυρά Αφροδίτης, που μόνο Αφροδίτη δεν έμοιαζε, ούτε με την πιο σκληρή δοκιμασία και το πιο βίαιο τέντωμα της ελαστικής δομής της οιασδήποτε καλόπιστης, κακόπιστης, ή και απλά ζωηρής φαντασίας. Και αμέσως μετά ξεφυτρώνουν μπροστά μου οι εφτά παχιές αγελάδες του ενυπνίου του Φαραώ. Αυτές ανεβαίνουν νωχελικά τη λασπερή πλαγιά της όχθης του Νείλου, και κοιτάζουν με το έκπληκτο βοϊδίσιο τους βλέμμα λοξά τον άρχοντα της Αιγύπτου, χωρίς ίχνος υποψίας να σκιάζει την αφελή φυσιογνωμία τους για τη μοίρα που τις αναμένει όταν σε λίγο θα αναδυθούν και οι εφτά κοκαλιάρες και άσχημες αγελάδες.
Κάθε φορά που απαντώ ή ακούω τη λέξη «λίπος» έρχεται στο οπτικό πεδίο της θύμησής μου η εικόνα της πολύ χοντρής κυρίας της διπλανής μας αυλής (αυτά προ αμνημονεύτων χρόνων), της κυρά Αφροδίτης, που μόνο Αφροδίτη δεν έμοιαζε, ούτε με την πιο σκληρή δοκιμασία και το πιο βίαιο τέντωμα της ελαστικής δομής της οιασδήποτε καλόπιστης, κακόπιστης, ή και απλά ζωηρής φαντασίας. Και αμέσως μετά ξεφυτρώνουν μπροστά μου οι εφτά παχιές αγελάδες του ενυπνίου του Φαραώ. Αυτές ανεβαίνουν νωχελικά τη λασπερή πλαγιά της όχθης του Νείλου, και κοιτάζουν με το έκπληκτο βοϊδίσιο τους βλέμμα λοξά τον άρχοντα της Αιγύπτου, χωρίς ίχνος υποψίας να σκιάζει την αφελή φυσιογνωμία τους για τη μοίρα που τις αναμένει όταν σε λίγο θα αναδυθούν και οι εφτά κοκαλιάρες και άσχημες αγελάδες.
Κάποτε, το καλάθι της νοικοκυράς (που εγώ τουλάχιστο το θυμάμαι σαν καλάθι του νοικοκύρη, γιατί μάλλον συχνότερα το χειριζότανε ο πατέρας μου παρά η μάνα μου), ήταν πραγματικό καλάθι, άξιο του ονόματός του, καμωμένο από χτυπητό, πλεγμένο καλάμι, με ολόκληρη προεξέχουσα στεφάνη γύρω από το άνω χείλος της περιμέτρου του, και με χερούλι σε σχήμα επιβλητικής αψίδας.
Κάποτε, το καλάθι της νοικοκυράς (που εγώ τουλάχιστο το θυμάμαι σαν καλάθι του νοικοκύρη, γιατί μάλλον συχνότερα το χειριζότανε ο πατέρας μου παρά η μάνα μου), ήταν πραγματικό καλάθι, άξιο του ονόματός του, καμωμένο από χτυπητό, πλεγμένο καλάμι, με ολόκληρη προεξέχουσα στεφάνη γύρω από το άνω χείλος της περιμέτρου του, και με χερούλι σε σχήμα επιβλητικής αψίδας.
Από φυσιολογική άποψη, η νηστεία της σαρακοστής μάλλον δεν αποτελεί προετοιμασία για το Πάσχα, όσο την αναγκαία και επιβεβλημένη «κάθαρση» και ανάπαυλα από την κραιπάλη και τις διαιτολογικές, γαστριμαργικές, σεξουαλικές και άλλες υπερβολές και εκτροπές που προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποκριάς!
Από φυσιολογική άποψη, η νηστεία της σαρακοστής μάλλον δεν αποτελεί προετοιμασία για το Πάσχα, όσο την αναγκαία και επιβεβλημένη «κάθαρση» και ανάπαυλα από την κραιπάλη και τις διαιτολογικές, γαστριμαργικές, σεξουαλικές και άλλες υπερβολές και εκτροπές που προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποκριάς!
Η λευκή σκόνη που κατ εξοχήν ενεργοποιεί τους αισθητικούς υποδοχείς της πρόσθιας άνω επιφάνειας της γλώσσας.
Η ουσία που προσδίδει τη γευστικότητα και τη νοστιμιά σχεδόν στο κάθε τι που τρώμε, και γι αυτό βέβαια διεγείρει και την όρεξη, με όλα τα συνακόλουθα και επακόλουθα, ευχάριστα και δυσάρεστα! Πάντως, εμένα το αλάτι μου θυμίζει, παράλληλα με τη γεύση του, την παρουσία του στην τροφή, τη σημασία του για τον οργανισμό μας, για την υγεία μας και τις διαταραχές της, μου θυμίζει λέω και πολλά άλλα πράγματα, όπως:
Αυτά που συμβαίνουν μέσα στα άδυτα των επιστημονικών εργαστηρίων, σε μερικές περιπτώσεις, μοιάζουν με αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας. Αλλά καμιά φορά συμβαίνει και το ακριβώς αντίστροφο: τα αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας αποτελούν το έναυσμα για το σχεδιασμό και την έναρξη απίθανων ερευνητικών και κατασκευαστικών προγραμμάτων, με τρομακτικές σε σύλληψη και πρακτική εφαρμογή προεκτάσεις! Η ιστορία όμως που πρόκειται να σας διηγηθώ, αρχίζει ως πραγματικό γεγονός, χωρίς κανένα ίχνος φαντασίας, επιστημονικής είτε όχι.
Αυτά που συμβαίνουν μέσα στα άδυτα των επιστημονικών εργαστηρίων, σε μερικές περιπτώσεις, μοιάζουν με αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας. Αλλά καμιά φορά συμβαίνει και το ακριβώς αντίστροφο: τα αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας αποτελούν το έναυσμα για το σχεδιασμό και την έναρξη απίθανων ερευνητικών και κατασκευαστικών προγραμμάτων, με τρομακτικές σε σύλληψη και πρακτική εφαρμογή προεκτάσεις! Η ιστορία όμως που πρόκειται να σας διηγηθώ, αρχίζει ως πραγματικό γεγονός, χωρίς κανένα ίχνος φαντασίας, επιστημονικής είτε όχι.
