Οι θετικοί και αισιόδοξοι άνθρωποι, αποτελούν πόλο έλξης όλων. Ποιος δε θέλει άλλωστε μια θετική αύρα, έναν άνθρωπο με το χαμόγελο καρφωμένο στα χείλη, να εκπέμπει φως; Να σε προδιαθέτει και μόνο η παρουσία του. Να αποτελεί εγγύηση ότι θα περάσεις καλά. Να μπορεί να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο ανά πάσα στιγμή, μέχρι και στο μαύρο να δει μια δέσμη φωτός και να πιαστεί από αυτή.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του χαρίζεις αγκαλιές και χάδια και να τον φροντίζεις. Για να ξέρει τι επιτρέπεται στους άλλους , όχι λιγότερα, και σε αυτούς να δίνει τα πιο πολλά, τα πιο ιδιαίτερα και τα πιο ξεχωριστά.

Για όσους γονείς ανησυχούν για τις τάσεις υπερκατανάλωσης της εποχής και επιθυμούν τη διαμόρφωση μιας οικογενειακής κουλτούρας που υποστηρίζει έμπρακτα ότι η ευτυχία δεν βασίζεται μόνο στα υλικά αγαθά, οι γιορτές των Χριστουγέννων μπορεί να είναι μια δύσκολη στιγμή. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η επίδραση στην ψυχολογία, η χαρά και το όφελος που προέρχεται όταν δίνουμε και λαμβάνουμε δώρα: Τα παιδιά μαθαίνουν για τη γενναιοδωρία όταν επιλέγουν προσεκτικά δώρα για τους άλλους και μαθαίνουν να εκτιμούν τα δώρα που τους προσφέρονται. Αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια αναμφισβήτητη τάση να το παρακάνουμε με τα δώρα, η οποία έχει αρνητική επίδραση κοινωνικά, οικονομικά, αλλά και περιβαλλοντικά.

Μάθημα 1ο: Δεν συμβιβάζομαι στο λίγο.

Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τον έρωτα, με αποτέλεσμα να παραιτούνται από όσα επιθυμούν, να υποχωρούν και να αρκούνται στο λίγο.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που συναντάς στη ζωή σου και ξέρεις πως διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Όχι πολλές φορές, ούτε πολύ συχνά, μα όταν τους συναντάς το καταλαβαίνεις αμέσως. Είναι εκείνοι που η ζωή τους αδίκησε από νωρίς. Εκείνοι που ο μεγάλος πόνος και η απώλεια τους άγγιξε πριν καν να είναι σε θέση να το αντέξουν. Εκείνοι που έχασαν τα πάντα κάποια στιγμή, σε ένα γύρισμα της μοίρας.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν αρκούνται σε απλούς φίλους ή απλούς εραστές. Ψάχνουν να βρουν συνοδοιπόρους να περπατήσουν το μονοπάτι της ζωής. Γιατί κάποιοι άνθρωποι τολμούν να πάνε ένα βήμα παραπέρα, να δοκιμάσουν τα όρια της καρδιάς τους. Δε φοβούνται να νιώσουν, μήπως και πληγωθούν.

Μα γιατί ερωτευόμαστε;

-Συνήθως οι λόγοι που επικαλούμαστε για να εξηγήσουμε γιατί ερωτευτήκαμε ή και παντρευτήκαμε τον άνθρωπο που είναι δίπλα μας είναι προφανείς και κατανοητοί από το κοινωνικό πλαίσιο: ο χαρακτήρας, η μόρφωση, η εξωτερική εμφάνιση, η σεξουαλική επαφή, λόγοι οικονομικοί ή και κοινωνικοί.

Η αγκαλιά είναι το καλύτερο φάρμακο. Είναι ένας πανίσχυρος τρόπος για να ανακουφίζουμε την ψυχή, να καταπολεμούμε την ανασφάλεια και να εξαλείφουμε τους παραλυτικούς φόβους. Πόσο όμορφη είναι μια αγκαλιά που σε γεμίζει από πάνω μέχρι κάτω, σε φωτίζει και σε κάνει να κλείνεις τα μάτια σου και να νιώθεις πλήρης. Γιατί;

H γέννα είναι η ύστατη μορφή δημιουργίας, κυριολεκτικής και συναισθηματικής. Είναι η μετάβαση από την ενδομήτρια ζωή, στην πραγματική ζωή. Είναι το πάντρεμα ανάμεσα στην πρώτη μεταφορική μορφή στέγης και στην χειροπιαστή μορφή στέγης.

Αν με ρωτήσουν τώρα πια τι θα πει μητρότητα, δε θα απαντήσω εξωραϊσμένα και ρομαντικά. Θα απαντήσω απλά. Θα πω: Μητρότητα θα πει να ακυρώνεσαι.