Όταν μιλάμε για την εφηβεία ξέρουμε όλοι ότι πρόκειται γι’ αυτή την περίοδο μετάβασης από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση και ότι λαμβάνει χώρα περίπου σ’ αυτή την κρίσιμη δεκαετία μεταξύ 10 και 20 (teens).

Ακούμε πραγματικά και με ενσυναίσθηση τα παιδιά μας ή μπλοκάρουμε τα συναισθήματα τους; Πολλές φορές νομίζουμε ότι ακούμε τα παιδιά μας όταν μας μιλάνε, αλλά είτε άλλες σκέψεις έχουν κατακλύσει το μυαλό μας και ουσιαστικά η προσοχή μας είναι στραμμένη αλλού, είτε εστιάζουμε στο α΄επίπεδο επικοινωνίας (τις λέξεις), χάνοντας την ουσία, το ποια ανάγκη προσπαθεί το παιδί να μας επικοινωνήσει.

Η μυρωδιά, λένε, είναι μνήμη, το ίδιο και η γεύση, το ίδιο και ένα τραγούδι, ένας ήχος. Και έτσι είναι. Κάπως έτσι θέλω να με θυμάσαι όταν μεγαλώσεις.

Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε όσους έχουν στα χέρια τους, στην αγκαλιά τους, ένα μωράκι. Ένα μικρό παιδί μερικών μηνών… Ή σε όσους περιμένουν ένα παιδί και ήδη ενδιαφέρονται για το καλό του ποικιλοτρόπως…

Λουλούδια ολάνθιστα, πολύχρωμα, μυροφόρα. Τα παιδιά είναι μπαξέδες με κάθε λογής λουλούδια να ξεπετάγονται εδώ και εκεί, κάθε εποχή, κάθε μέρα, κάθε ώρα.

1.    Σε αγαπώ! Χωρίς ”αλλά”, χωρίς τίποτα άλλο. Ένα μεγάλο ΄΄σ’αγαπώ”, σαν ένα μεγάλο φιλί.

Για τα παιδιά μας, οι γονείς είμαστε η κύρια πηγή των πρώτων τους εντυπώσεων. Μετά είναι το σχολείο. Αργότερα οι φίλοι.

Συνηθίζουμε να λέμε: ”πάνω από όλα η υγεία μας, η υγεία των παιδιών μας!” και πράγματι η αξία της είναι ανεκτίμιτη. Μαζί όμως με την σωματική υγεία έρχεται και η ψυχική: νους υγιής εν σώματι υγιεί.

Ακολουθούν οι 10 προτάσεις, τροφή για σκέψη και προβληματισμό…

Ο εκφοβισμός στην παιδική ηλικία θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, όπως προειδοποιούν οι ερευνητές.