Τo αυγό είναι από τις πολύτιμες τροφές καθώς περιέχει πρωτεΐνη η οποία μαζί με αυτή του ανθρώπινου γάλακτος είναι υψηλότερης βιολογικής αξίας από οποιαδήποτε άλλη και απορροφάται καλύτερα από τον ανθρώπινο οργανισμό. Όσον αφορά τις βιταμίνες συναντάμε την Α, Β1, Β2, Β12, D αλλά και τη βιοτίνη. Το ασπράδι ενός αυγού αποτελείται σε ποσοστό 85-90% από νερό, 9% περίπου από πρωτεΐνες, ίχνη υδατανθράκων και λίπους καθώς και μικρές ποσότητες βιταμινών της ομάδας Β. Ο κρόκος αποτελείται από νερό σε ποσοστό 45-50%, πρωτεΐνες 16%, λιπαρά περίπου 31% και ελάχιστους υδατάνθρακες ενώ περιέχει ποσότητες σιδήρου, φωσφόρου, ασβεστίου και βιταμίνης Α. Μαζί με αυτά δίνει βέβαια και περίπου 200 mg χοληστερόλης. Εδώ είναι ευκαιρία να τονίσουμε ότι η χοληστερόλη που προσλαμβάνεται από τις τροφές στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επηρεάζει την συνολική χοληστερόλη του αίματος, τόσο όσο την επηρεάζει η ποσότητα και το είδος των λιπιδίων που προσλαμβάνουμε. Οι θερμίδες ενός μεγάλου αυγού είναι περίπου 70.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως μια συνήθεια όπως η κατανάλωση του καφέ σας μπορεί να αποτελέσει μια ισχυρή και καθημερινή ασπίδα προστασίας ενάντια στο στρες, τη γήρανση και τους ατμοσφαιρικούς ρίπους;

Η πρώτη εμφάνιση του στιγμιαίου καφέ στη ζωή μας έγινε το 1930. Στα 80 και πλέον χρόνια ζωής του ο στιγμιαίος καφές έχει πλάσει γύρω από το όνομά του μύθους και φήμες όπως κάθε διάσημος άλλωστε. Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να η επιστήμη να δώσει απαντήσεις αποκαλύπτοντας την αλήθεια! Έτοιμοι;

Φανταζόσασταν ποτέ ότι η αντίληψη που έχετε γι’ αυτό που τρώτε μπορεί να επηρεάσει το αίσθημα του κορεσμού, ότι μπορεί δηλαδή να σας κάνει να νιώσετε λιγότερο ή περισσότερο χορτάτοι;

Ο λόγος για τον γνωστό σε όλους στιγμιαίο καφέ τόσο στη ζεστή όσο και στην παγωμένη έκδοσή του, το γνωστό φραπέ, αλλά και την ιστορία που κρύβει η μοναδική του γεύση. Γνωρίζατε ότι…. το μοναδικό άρωμα και η απολαυστική γεύση του στιγμιαίου καφέ εξασφαλίζεται από τη διαδικασία της καλλιέργειας και παρασκευής που ακολουθείται μέχρι να φτάσει στο ποτήρι μας το 100% φυσικό προϊόν του καφέ;

Το τέλος Αυγούστου έφτασε και η εποχή «μας επιβάλει» τα πιο νόστιμα και γλυκά φρούτα του καλοκαιριού, ο λόγος για τα σταφύλια και τα σύκα. Η γλυκιά γεύση των φρούτων αυτών τα έχει συνδέσει πολλές φορές με μύθους που αφορούν κυρίως το αδυνάτισμα, εφόσον έχει εδραιωθεί για τα καλά η άποψη πως τόσο τα σταφύλια όσο και τα σύκα… «παχαίνουν»! Ποια είναι η αλήθεια τελικά;

Η μελιτζάνα αναπτύχθηκε στην Ινδία και πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Κίνα τον 5ο αιώνα π.Χ. Στην Ευρώπη ήρθε τον 14ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία, από όπου γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο. Εξαιτίας της πικρής γεύσης της άργησε να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και μέχρι τον 18ο αιώνα τη χρησιμοποιούσαν ως διακοσμητικό. Με τη ανάπτυξη όμως ποικιλιών με λιγότερη πικράδα, η μελιτζάνα σύντομα βρήκε το ρόλο της στην μαγειρική και σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα λαχανικά του καλοκαιριού.

Στα ταχυφαγία με φαγητά δυτικού τύπου διατροφής (fast food) διατίθεται πλέον μεγαλύτερη ποικιλία επιλογών. Έτσι, αντί να παραγγείλετε δύο burger και μία μερίδα πατάτες, μπορείτε να αισθανθείτε τον ίδιο κορεσμό παραγγέλνοντας μία σαλάτα και ένα burger ή ένα σάντουιτς ή μία μακαρονάδα. Με αυτό τον τρόπο θα μειώσετε την ποσότητα λιπαρών (κορεσμένων και trans λιπαρών) και θα προσλάβετε μεγαλύτερη ποικιλία θρεπτικών συστατικών με λιγότερες θερμίδες.

Ο τρόπος μαγειρέματος αποτελεί μία ουσιαστική παράμετρο στην σύγχρονη προσέγγιση του τεράστιου προβλήματος της παχυσαρκίας, καθώς μπορεί να επηρεάσει δραματικά το σύνολο των προσλαμβανόμενων θερμίδων. Εάν το αγαπημένο σας φαγητό είναι ο μουσακάς, αυτός που τρώτε στο εστιατόριο έχει περίπου 700 θερμίδες, ενώ αυτός που παρασκευάζετε με προσεκτικό τρόπο στην κουζίνα σας δεν ξεπερνά τις 400 θερμίδες.

Ένας από τους παράγοντες που συχνά συνδέεται με την αύξηση του σωματικού βάρους και την παχυσαρκία είναι η συχνή κατανάλωση έτοιμου φαγητού. Ο βασικός λόγος που υφίσταται αυτή η συσχέτιση είναι η αυξημένη περιεκτικότητα των τροφίμων που επιλέγουμε εκτός σπιτιού σε λιπαρά και θερμίδες. Όπως πάντα βέβαια, η αλήθεια βρίσκεται περίπου στη μέση. Σαφώς το έτοιμο φαγητό συνήθως είναι πλουσιότερο κυρίως σε λιπαρά και κατ’ επέκταση σε θερμίδες, ωστόσο παντού και πάντα υπάρχουν και πιο σωστές ή υγιεινές επιλογές, οπότε η ευθύνη ανήκει και στον ίδιο τον καταναλωτή.