Η άρδευση μιας κατάφυτης έκτασης, μιας πρασιάς, ενός κήπου, μιας σειράς από γλάστρες ή σειράς από χωμάτινες λεκάνες, με ένα δέντρο στο μέσο της καθεμιάς, ήταν για μένα μια διαδικασία εξόχως ενδιαφέρουσα και συναρπαστική, γεμάτη μαγεία! Όταν ήμουνα πολύ μικρός, δεν μπορούσα βέβαια ακόμα να χειρίζομαι το φτυάρι και το σκαλιστήρι για να φτιάχνω αναχώματα ή και μικρά χαντάκια για τη ρύθμιση της διοχέτευσης του τρεχούμενου νερού στα χωμάτινα αυλάκια, ούτε και τα σιδερένια κλειδιά για να ανοίγω ή να κλείνω τις στρόφιγγες και τις τάπες των σωλήνων του αρδευτικού μας συγκροτήματος.

Η άρδευση μιας κατάφυτης έκτασης, μιας πρασιάς, ενός κήπου, μιας σειράς από γλάστρες ή σειράς από χωμάτινες λεκάνες, με ένα δέντρο στο μέσο της καθεμιάς, ήταν για μένα μια διαδικασία εξόχως ενδιαφέρουσα και συναρπαστική, γεμάτη μαγεία! Όταν ήμουνα πολύ μικρός, δεν μπορούσα βέβαια ακόμα να χειρίζομαι το φτυάρι και το σκαλιστήρι για να φτιάχνω αναχώματα ή και μικρά χαντάκια για τη ρύθμιση της διοχέτευσης του τρεχούμενου νερού στα χωμάτινα αυλάκια, ούτε και τα σιδερένια κλειδιά για να ανοίγω ή να κλείνω τις στρόφιγγες και τις τάπες των σωλήνων του αρδευτικού μας συγκροτήματος.

Στο μικρό ξέφωτο- πλατεία, πίσω από το κτήριο του Δημαρχείου και της Δημοτικής Αγοράς, και ακριβώς δίπλα από τον «κούλα,» τον προμαχώνα του Ενετικού τείχους που κάποτε έζωνε τη μικρή πολιτεία της Κερύνειας, ήταν το εμπορικό του κυρ Ηλία. Ήταν ένα μεγάλο, ψηλοτάβανο μαγαζί, με τους τοίχους του καλυμμένους με ράφια και ντουλάπια από δουλεμένο ξύλο, με σκαλίσματα, συντηρημένα με πολυκαιρισμένο σκούρο – μελίχρωμο βερνίκι, και με ένα ξυλόγλυπτο πάγκο, καλυμμένο με χοντρό μάρμαρο, κομμένο σε σχήμα οβάλ, και με κράσπεδο λαξεμένο με μεράκι από μερακλή τεχνίτη, κάπου πενήντα χρόνια πριν! Ήταν ένα μαγαζί με τον αέρα της αρχοντιάς, που ενέπνεε το αίσθημα της εμπιστοσύνης στην παράδοση και το κατεστημένο.

Στο μικρό ξέφωτο- πλατεία, πίσω από το κτήριο του Δημαρχείου και της Δημοτικής Αγοράς, και ακριβώς δίπλα από τον «κούλα,» τον προμαχώνα του Ενετικού τείχους που κάποτε έζωνε τη μικρή πολιτεία της Κερύνειας, ήταν το εμπορικό του κυρ Ηλία. Ήταν ένα μεγάλο, ψηλοτάβανο μαγαζί, με τους τοίχους του καλυμμένους με ράφια και ντουλάπια από δουλεμένο ξύλο, με σκαλίσματα, συντηρημένα με πολυκαιρισμένο σκούρο – μελίχρωμο βερνίκι, και με ένα ξυλόγλυπτο πάγκο, καλυμμένο με χοντρό μάρμαρο, κομμένο σε σχήμα οβάλ, και με κράσπεδο λαξεμένο με μεράκι από μερακλή τεχνίτη, κάπου πενήντα χρόνια πριν! Ήταν ένα μαγαζί με τον αέρα της αρχοντιάς, που ενέπνεε το αίσθημα της εμπιστοσύνης στην παράδοση και το κατεστημένο.

Τα νέα που μας ήλθαν από το Λονδίνο, για την προτεινόμενη καινούργια χρήση της αυξητικής ορμόνης ήταν η αιτία που με έκανε να καταφύγω στο Βιβλίο των Ρεκόρ Guinness για ενημέρωση, όσον αφορά τους γίγαντες και τους νάνους!

Τα νέα που μας ήλθαν από το Λονδίνο, για την προτεινόμενη καινούργια χρήση της αυξητικής ορμόνης ήταν η αιτία που με έκανε να καταφύγω στο Βιβλίο των Ρεκόρ Guinness για ενημέρωση, όσον αφορά τους γίγαντες και τους νάνους!

Ο τροχός και ο σωλήνας αποτελούν δυο βασικής και κολοσσιαίας σημασίας επινοήσεις του ανθρώπου. Χωρίς αυτές, η τεχνολογία μας, ο πολιτισμός μας, οι συνθήκες της διαβίωσής μας, ακόμα και ο τρόπος του σκέπτεσθαι, δεν θα είχαν ποτέ διαμορφωθεί όπως τα γνωρίζουμε και τα ζούμε, τόσο σαν άτομα όσο και σαν ανθρώπινη κοινωνία.

Ο τροχός και ο σωλήνας αποτελούν δυο βασικής και κολοσσιαίας σημασίας επινοήσεις του ανθρώπου. Χωρίς αυτές, η τεχνολογία μας, ο πολιτισμός μας, οι συνθήκες της διαβίωσής μας, ακόμα και ο τρόπος του σκέπτεσθαι, δεν θα είχαν ποτέ διαμορφωθεί όπως τα γνωρίζουμε και τα ζούμε, τόσο σαν άτομα όσο και σαν ανθρώπινη κοινωνία.

Σε απροσδιόριστα μικρή ηλικία πριν ακόμα αρχίσω να φοιτώ στο νηπιαγωγείο βρέθηκα κάτοχος μιας σειράς από καμιά πενηνταριά έγχρωμες αναπαραστάσεις , σε μέγεθος carte postale, διαφόρων σκηνών από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Επρόκειτο απλά για κακής ποιότητας αντιγράφων φημισμένων είτε όχι, έργων τέχνης, θρησκευτικού περιεχομένου, από διάσημους ή και αφανείς καλλιτέχνες, που συνοδεύονταν από ένα μικρό επεξηγηματικό κείμενο στην πίσω όψη της κάρτας, σε Αγγλική γλώσσα, που φυσικά δεν μπορούσα τότε να διαβάσω.

Σε απροσδιόριστα μικρή ηλικία πριν ακόμα αρχίσω να φοιτώ στο νηπιαγωγείο βρέθηκα κάτοχος μιας σειράς από καμιά πενηνταριά έγχρωμες αναπαραστάσεις , σε μέγεθος carte postale, διαφόρων σκηνών από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Επρόκειτο απλά για κακής ποιότητας αντιγράφων φημισμένων είτε όχι, έργων τέχνης, θρησκευτικού περιεχομένου, από διάσημους ή και αφανείς καλλιτέχνες, που συνοδεύονταν από ένα μικρό επεξηγηματικό κείμενο στην πίσω όψη της κάρτας, σε Αγγλική γλώσσα, που φυσικά δεν μπορούσα τότε να διαβάσω.