μωρά

new12_5806299_blog.jpg
Σώζουν ζωές τα εμβόλια ή προκαλούν στα παιδιά μας προβλήματα; Ένα αντι-εμβολιαστικό κίνημα γονιών λαμβάνει ολοένα αυξανόμενες διαστάσεις στη χώρα μας. Ο Έλληνας γονιός καλείται να αντιμετωπίσει το δίλλημα: να εμβολιάσω το παιδί μου κανονικά, όπως προτείνει ο γιατρός μου και το Υπουργείο Υγείας; Ή να κάνω πίσω, βασιζόμενος σε ιστορίες των μέσων ενημέρωσης και σε πληροφορίες από το διαδίκτυο που διαμηνύουν τις καταστροφικές επιδράσεις των εμβολίων;
Η υπερβολική διάσταση και η διάθεση τρομολαγνείας που συχνά επιδεικνύουν τα ΜΜΕ απέναντι σε τέτοιου είδους ιατρικά θέματα δεν φαίνεται να βοηθούν τους γονείς. Η πρόσφατες αστοχίες του εμβολίου της νέας γρίπης επίσης.
new9_baby lying down 0003.jpg

Ο θάλαμος νεογέννητων συνιστά μια αναχρονιστική φυλακή, ένα απαίσιο μέρος που θα έπρεπε να μην υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Ένα δωμάτιο για στοίβαγμα ευαίσθητων ανθρώπινων ψυχών.

 

Ένα από τα πιο λυπηρά, καταθλιπτικά, απάνθρωπα μέρη του κόσμου είναι η φυλακή για νεογέννητα σε μεσαιωνικά μαιευτήρια. Ένας θάλαμος γεμάτος μωρά στοιβαγμένα στα κρεβατάκια τους το ένα δίπλα στο άλλο σαν από αόρατο αυτιστικό χέρι, απόλυτα μόνα, ξεκομμένα ξαφνικά από το άλλο τους μισό – τη μαμά τους. Να κλαίνε ομαδικά από άγχος και απόγνωση, να πιπιλίζουν με το ζόρι μπιμπερό που έχουν τους έχει στερεωθεί καταναγκαστικά στο στόμα τους, να κοιμούνται αποξενωμένα από τον κόσμο και παραιτημένα.

new9_6179494_blog.jpg

«Άστο να κλάψει»… Πόσο σωστό είναι για το μωρό μας;

 

Το ελεγχόμενο κλάμα (γνωστό επίσης ως εκπαίδευση στον ύπνο) είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται ευρέως ως ένας τρόπος για να αντιμετωπιστούν μωρά και μικρά παιδιά που δεν κοιμούνται από μόνα τους ή που ξυπνούν την νύχτα. Το ελεγχόμενο κλάμα περιλαμβάνει να αφήνεις το βρέφος να κλαίει για ολοένα αυξανόμενα χρονικά διαστήματα πριν του προσφέρεις αγκαλιά ή παρηγοριά. Ο σκοπός του ελεγχόμενου κλάματος είναι να αφήσεις τα μωρά να πέφτουν για ύπνο από μόνα τους και να τα σταματήσεις από το κλάμα ή τις φωνές τους, που στόχο έχουν να έρθεις κοντά τους κατά τη διάρκεια της νύχτας.

new9_2376641_s.jpg

Όλοι μας γνωρίζουμε πλέον τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος σε παιδιά και ενήλικες. Παρόλα αυτά, πρόσφατη ανασκόπηση μελετών για την συχνότητα του καπνίσματος στην Ελλάδα έδειξε ότι κατέχουμε μία από τις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη, με ποσοστά ανδρών καπνιστών σε μεγάλα αστικά κέντρα στο 51% και γυναικών στο 39% (1). Τι συμβαίνει λοιπόν με ένα σημαντικό ποσοστό καπνιστριών γυναικών που φέρνουν ένα μωρό στον κόσμο; Μπορούν να θηλάσουν ή κάτι τέτοιο απαγορεύεται;

new8_6179504_blog.jpg

Tο 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics μια πολύ σημαντική έρευνα από την Αυστραλία. Κάθε επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με θηλάζουσες μητέρες θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και κατανοήσει σε βάθος. Δείχνει πώς ακριβώς να περιμένουμε την συμπεριφορά ενός φυσιολογικού βρέφους που θηλάζει. Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; Πότε ένας επαγγελματίας υγείας μας αγχώνει αναίτια και πότε πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουμε; Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπεράσματά της έρευνας αυτής ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης.

new7_5572097_blog.jpg

Αν το σκεφτείτε, πρέπει να είναι τρομακτική η εμπειρία για ένα νεογνό που μέχρι πριν λίγες στιγμές ήταν στη ζεστή λίμνη της μήτρας και ξαφνικά βρίσκεται έκθετο στον κρύο αέρα. Από την ασφάλεια της εμβρυικής στάσης, τώρα δεν ξέρει πώς να χειριστεί τα χεριά και τα πόδια του, νιώθει άβολα με τις άπειρες δυνατότητες που ανοίγονται για το σώμα του. Είναι η σωματική επαφή με τη μητέρα – και τον πατερά – που δίνει στο μικρό αυτό άνθρωπο μια γεύση από την παλιά αίσθηση, της σιγουριάς, της ζεστασιάς και της ασφάλειας στην κοιλία της μάμας. Αυτό το άγγιγμα σώμα με σώμα θα είναι το κυριότερο μέσο για το συναισθηματικό δέσιμο με τους γονείς του αλλά και το πρώτο του σχολειό, στο όποιο θα μάθει διαφορετικούς τρόπους αφής, μυρωδιές και απλές αντιδράσεις σε ερεθίσματα.

cvphoto_008.jpg

Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H.

www.pediatros-thes.gr

Ο Στέλιος Παπαβέντσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Έπειτα από τη θητεία του ως αγροτικός ιατρός στην Αλλόνησο, Βόρειες Σποράδες, ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική στα Nοσοκομεία του Λονδίνου Southend Hospital και Hillingdon Hospital. Στο Chelsea and Westminster Hospital εκπαιδεύτηκε στο τμήμα Επειγόντων Παιδιατρικών Περιστατικών και στη μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Εργάστηκε στα τμήματα Παιδο-γαστρεντερολογιας και Παιδο-νευρολογίας του ίδιου Νοσοκομείου. Ακολούθως, στο Great Ormond Street Hospital for Children, απέκτησε σημαντική εμπειρία στην Παιδοκαρδιολογία και Παιδοπνευμονολογία. Υπηρέτησε ακόμα ως επιμελητής Παιδιατρικής (Specialist Registrar) στα Nοσοκομεία Worthing Hospital και Barnet and Chase Farm Hospital για ένα χρόνο.

Είναι Διπλωματούχος του Βασιλικού Κολεγίου Παιδιατρικής της Μεγάλης Βρετανίας (Member of the Royal College of Paediatrics and Child Health, MRCPCH) πετυχαίνοντας στις αντίστοιχες εξετάσεις. Kατέχει το Δίπλωμα στην Παιδιατρική Υγεία (Diploma in Child Health, DCH) από το ίδιο Κολέγιο. To Βασιλικό Κολέγιο Παιδιατρικής είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος Παιδιατρικός οργανισμός με υψηλό κύρος και με μακρόχρονη παράδοση στη διασφάλιση υψηλών προδιαγραφών στην κλινική πράξη της Παιδιατρικής καθώς και στην προώθηση της έρευνας και της ιατρικής γνώσης στους ασκούμενους την ειδικότητα.

Είναι κάτοχος του διεθνούς Πιστοποιητικού Προχωρημένης Παιδιατρικής Υποστήριξης της Ζωής (APLS), καθώς και του διεθνούς Πιστοποιητικού Νεογνικής Υποστήριξης της Ζωής (NLS).

Είναι Πιστοποιημένος Ειδικός Γαλουχίας (International Breastfeeding Lactation Consultant, IBCLC).

Είναι συγγραφέας ενημερωτικών βιβλίων για γονείς. Το βιβλίο του ‘Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς: για μια άλλη προσχολίκή ηλικία’ κυκλοφορησε απο τις εκδοσεις Πατακη τον Ιουλιο του 2009:

http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=572252

Υπο εκδοση απο τον ιδιο εκδοτικο οικο βρισκεται το βιβλιο ‘Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς: για μια άλλη προσχολική διατροφή’.

Παντρεμένος με δύο μικρά παιδιά, το Χρήστο-Αλέξανδρο και την Ευαγγελία. Μιλάει καλά αγγλικά και λίγα γερμανικά.