Διαλογισμός, ασκήσεις, yoga, αγχολυτικά φάρμακα, έλεγχος της αναπνοής, πίστη σε ένα θεό… είναι μερικοί τρόποι για να κοντρολάρεις το άγχος σου για τα πράγματα ή για κάτι συγκεκριμένο. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι «κακό», τίποτα δεν είναι «λάθος».

Συνηθίζουμε να λέμε: »πάνω από όλα η υγεία μας, η υγεία των παιδιών μας!» και πράγματι η αξία της είναι ανεκτίμιτη. Μαζί όμως με την σωματική υγεία έρχεται και η ψυχική: νους υγιής εν σώματι υγιεί.

Ας μιλήσουμε για την θετική πλευρά της ζωής.

Ξυπνάμε. Δουλεύουμε. Γυρνάμε. Τρώμε. Κάνουμε δουλειές. Βλέπουμε τηλεόραση. Κοιμόμαστε.

Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι ή μη χορέψεις καθόλου.

Ένας ψυχολόγος στη διάρκεια ενός σεμιναρίου αυτοβελτίωσης, έκανε ένα διάλειμμα λέγοντας ένα ανέκδοτο.

Σκέφτεσαι ότι γερνάς. Κοιτάς στον καθρέπτη σου και πάντα ανακαλύπτεις μια καινούργια άσπρη τρίχα που δεν την έπιασε καλά η βαφή, μια χαρακιά- επονομαζόμενη ρυτίδα- στις άκρες των ματιών ή στο κούτελο, μια μικρή χαλάρωση στα μάγουλα.

«Τι σου λέει η συνείδηση σου; Να γίνεις αυτός που είσαι.» Φ. Νίτσε

Συγχώρεση σημαίνει «δίνω στον εαυτό μου το δικαίωμα να ζήσει χωρίς πόνο». «Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. «Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν» (Μαχάτμα Γκάντι).

Τι θα γράφατε στη «Βιογραφία» σας, προς το τέλος της ζωής σας;
Τι φαντάζεστε να λέει ο «επικήδειος» σας, όταν εσείς δεν θα είστε πια εδώ;
Τι θα γράφατε σε ένα «τελευταίο e-mail» και σε ποιους θα το στέλνατε;
Τι θα κάνατε εάν ξέρατε πως σε δύο εβδομάδες, θα έρθει το τέλος του κόσμου;