Ζούμε όλοι πρωτόγνωρες καταστάσεις στη χώρα μας. Συνθήκες που μας προκαλούν, σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως του τι υποστηρίζει ο καθένας, θλίψη, άγχος, ανησυχία, ακόμα και φόβο για το άγνωστο. Το πώς αντιδρά ο κάθε ένας από εμάς σε αυτά τα συναισθήματα εξαρτάται φυσικά από το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του, αλλά σίγουρα όλοι προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο στο άγχος και το στρες. Και τι πιο κλασικό από το να καταφεύγουμε στο φαγητό για να απαλύνουμε τα συναισθήματά μας, πολλές φορές καταλήγοντας και σε υπερφαγία.

Σύμφωνα έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα στις ΗΠΑ, το 50% των κοριτσιών ηλικίας μόλις 3 έως 6 ετών που ρωτήθηκαν δήλωσαν πως πιστεύουν ότι είναι «πολύ χοντρά» και σε περιπτώσεις που το βάρος τους ήταν κανονικό.

Από την πρώτη μέρα που θα πατήσει το ανήλικο ποδαράκι του στο σχολικό προαύλιο, μέχρι και την τελευταία που θα φύγει με το απολυτήριο του ενήλικα στο χέρι, το παιδί χτίζει όλο του το σύμπαν μέσα στη σχολική τάξη, λίγο πιο έξω και γύρω από αυτήν. Τι γίνεται λοιπόν αν οι γονείς δεν είναι ευχαριστημένοι από αυτό το σχολείο; Αν αναζητήσουν κάτι καλύτερο για το παιδί τους; Αν η οικογένεια πρέπει να μετακομίσει σε άλλη συνοικία ή πόλη; Αν, κάτι που στις μέρες μας συμβαίνει όλο και συχνότερα, η οικονομική κρίση αναγκάζει τους γονείς να μετακινήσουν τα παιδιά από το ένα ακριβό ιδιωτικό σε φτηνότερο, ή στο δημόσιο της γειτονιάς τους. Μια τέτοια αλλαγή μπορεί να είναι τραυματική εμπειρία; Όχι απαραίτητα. «Οι γενναίοι γονείς έχουν γενναία παιδιά», μας λέει η Ζωή Κωτσή, κλινική ψυχολόγος (Διεθνές Κέντρο Ψυχολογίας Αθηνών). Και μας εξηγεί γιατί:

Ένας γάμος μπορεί ανά πάσα στιγμή να τελειώσει. Η σχέση των παιδιών με τους διαζευγμένους γονείς τους, όμως, θα υπάρχει για πάντα. Όπως για πάντα θα υπάρχουν στην ψυχή των παιδιών τα -περισσότερο ή λιγότερο- πικρά συναισθήματα που άφησε ο χωρισμός τους, ανάλογα με τη συμπεριφορά που οι γονείς επέδειξαν την δύσκολη εκείνη περίοδο ή και μετά.

Φυσικά και δεν είναι δυνατόν το παιδί σας να μην θυμώνει, να μην νευριάζει ή μην ενοχλείται. Το ζήτημα είναι πώς θα μάθει να εκφράζει με πιο εποικοδομητικό τρόπο αυτά τα συναισθήματα και πώς να τα διαχειρίζεται σωστά.

Οι ψυχολόγοι Dr. Scott Turansky και Joanne Miller, στο βιβλίο τους Home Improvement, The Parenting Book You Can Read to Your Kids, μας λένε 10 απλούς τρόπους για να το κάνουμε.

Τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό και καταπίεση (bullying) στο σχολείο τους ή στις παρέες τους, αντιμετωπίζουν ως ενήλικες αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν μικρότερα ή μεγαλύτερα ψυχολογικά προβλήματα, όπως διαταραχές άγχους, κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Αμερικανών ψυχιάτρων. Η μελέτη, η πλέον μακρόχρονη μέχρι σήμερα, ανατρέπει την αντίληψη ότι το φαινόμενο του «τραμπουκισμού» στο σχολείο έχει προσωρινή μόνο ψυχική επίπτωση στα παιδιά και συνήθως ξεπερνιέται μετά από ένα διάστημα. Αντίθετα, δείχνει ότι ο εκφοβισμός μπορεί συχνά να προκαλέσει μόνιμη ψυχική ζημιά σε ένα άνθρωπο και γι’ αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να αντιμετωπιστεί στο μέτρο του δυνατού απ’ όλους τους εμπλεκόμενους (πολιτεία, εκπαιδευτικούς, γονείς και τους ίδιους τους μαθητές).

Ο πρωτοπόρος παιδοψυχολόγος δρ. Erik Erikson εξηγεί στο επιστημονικό περιοδικό Psychology Today γιατί η πατρότητα μπορεί να είναι τόσο περίπλοκη και μοναδική διαδικασία και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού.

Είναι εξαντλητικό να κυνηγάτε τα παιδιά σας να διαβάσουν, να μαζέψουν το δωμάτιο τους να μην πετάνε τα ρούχα τους στο σαλόνι σας, να τσακώνεστε κάθε πρωί για το τι θα βάλει στο σχολείο και τελικά να χάνετε το σχολικό και εσείς να φτάνετε για άλλη μια φορά καθυστερημένη στη δουλεία σας. Είναι λογικό πως όλο αυτό κουράζει όχι μόνο εσάς αλλά και τα παιδιά σας και έχει αρνητικές συνέπειες στην οικογένεια, όχι ευχάριστο κλίμα, αποξένωση, έλλειψη επικοινωνίας. Δοκιμάστε λοιπόν 6 τρόπους που μπορούν να σας βοηθήσουν να μειώσετε τις εντάσεις της καθημερινότητα σας.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η κοινωνία μας πέρα από την βαθιά κρίση που περνάει στο κοινωνικό, οικονομικό και εργασιακό επίπεδο βιώνει παράλληλα μια βαθύτατη πτώση αξιών.

Τα κορίτσια τα οποία χαρακτηρίζονται ως ‘χοντρά’ κατά την τρυφερή ηλικία των 10 ετών είναι πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκα στην ηλικία των 19 ετών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διεξήχθη στις ΗΠΑ.