Οι εποχές έρχονται φεύγουν, τα χρόνια αλλάζουν, όμως κάποια πράγματα μένουν σταθερά στη ζωή μας! Tο στρες, η πίεση της καθημερινότητας όπως επίσης και οι απαιτήσεις που έχουμε καθημερινά ακόμα και εμείς οι ίδιοι από τους εαυτούς μας υπάρχουν και θα υπάρχουν. Όλα αυτά κάπου «ξεσπάνε» και συνήθως το πιο εύκολο «θύμα» στον οργανισμό μας είναι το γαστρεντερικό μας σύστημα!

Κάνατε εξέταση αίματος πρόσφατα και βρέθηκε ότι έχετε αυξημένη χοληστερόλη; Καλό θα είναι να την ελέγξετε άμεσα καθώς – ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται και από υπέρταση- αποτελεί έναν «σιωπηρό εχθρό» της καρδιάς…

Ακούτε συνέχεια εμάς τους διαιτολόγους να υποστηρίζουμε το «μικρά και συχνά γεύματα» και κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα αν δουλεύετε πολλές ώρες, σας φαίνεται εξωπραγματικό;

Οι έξοδοι και τα ξενύχτια είναι δεδομένα, μαζί με την κατανάλωση αλκοόλ. Και που οδηγεί ο συνδυασμός έξοδος+ξενύχτι+αλκοόλ; Μα φυσικά σε μια μεταμεσονύχτια στάση για junk food προτού γυρίσουμε σπίτι, για να στρώσει το στομάχι. Έτσι και αλλιώς, πόσο περισσότερο μπορεί να «κοστίσει» στο σώμα μας ένα μπέργκερ, μετά την τόση κραιπάλη;

Το πρωινό αποτελεί το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας για μικρούς και μεγάλους. Παρόλο, όμως, που το γνωρίζουμε μεγάλο μέρος του πληθυσμού εξακολουθεί να «σνομπάρει» το πρωινό.

Είναι η δεύτερη μας μητέρα. Είναι ο άνθρωπος που έχουμε συνδέσει πολλές παιδικές μας μνήμες μαζί της. Είναι αυτή που πάντα θα μας έκανε όλα τα χατίρια και με το παραπάνω μάλιστα. Ακόμα και σήμερα που πλέον μεγάλωσα, όποτε βρεθούμε σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι σίγουρα θα ακουστεί η φωνή της γιαγιάς μου λέγοντας «Χρήστο, δεν έφαγες τίποτα πάλι σήμερα». Το άδειο μου πιάτο βέβαια θα την διαψεύσει αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία για την γιαγιά. Όχι μόνο για την δική μου αλλά είμαι σίγουρος, πως όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο θα έρχεστε στη θέση μου.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ως γονείς μπορεί να δείτε το παιδί σας να μην τρώει το φαγητό του. Ναι, σίγουρα στη γεύση ενός παιδιού τα λαχανικά, το ψάρι, τα όσπρια και το κόκκινο κρέας δεν έχουν τη νοστιμιά μιας πίτσας ή του αγαπημένου του παστίτσιου. Και όχι, το παιδί σας δεν είναι ιδιότροπο επειδή αρνείται να φάει κάποια φαγητά.

Ανήκετε και εσείς στην κατηγορία που το θέμα «γάλα» στο σπίτι αποτελεί πεδίο μάχης; Τσακώνεστε, πιέζετε το παιδί να πιει το γάλα, του λέτε ότι δε θα ψηλώσει αν δεν το πιει και καταλήγει να χύνει το γάλα στο νεροχύτη; Σίγουρα, η περίοδος ανάπτυξης είναι καθοριστική για την εξέλιξη ενός παιδιού σε έναν υγιή ενήλικα και η διατροφή του πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες του σε μία πληθώρα θρεπτικών συστατικών, ιδιαίτερα σε αυτά που συμβάλλουν στο χτίσιμο ενός γερού μυοσκελετικού συστήματος. Τι γίνεται όμως όταν το παιδί σας είναι ένας ιδιαίτερα επιλεκτικός καταναλωτής;

Τι είναι η κοιλιοκάκη στα παιδιά;
Η κοιλιοκάκη, γνωστή και ως «δυσανεξία στη γλουτένη», είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, που εκδηλώνεται από την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλουτένη, σε άτομα με γενετική προδιάθεση. Από τα δημητριακά που καταναλώνει το παιδί σας, το σιτάρι, η σίκαλη, το κριθάρι και η βρώμη περιέχουν γλουτένη, μια πρωτεΐνη που το σώμα μπορεί να αφομοιώσει με ευκολία, υπό κανονικές συνθήκες.

Ο προβληματισμός γύρω από τη διατροφή των παιδιών ξεκινάει από την πρώτη στιγμή της γέννησής τους, ίσως πολλές φορές και από την ενδομήτριο ανάπτυξη. Το άγχος και οι αμφιβολίες κυριεύουν τους γονείς, πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με «απαγορευμένα» τρόφιμα όπως τα γλυκά. Η γλυκιά γεύση είναι γραμμένη στο DNA μας. Όλοι την αποζητάμε και όλοι έχουμε δικαίωμα να τη γευτούμε. Αρκεί να το κάνουμε με το σωστό τρόπο.