Ώρα για παγωτό (χωρίς ενοχές)

images_2962017_IMG_2400-001.jpg

Με τον καύσωνα προ των πυλών τα παγωτά θα έχουν την τιμητική τους αυτές τις μέρες. Η απόλυτη αμαρτία του καλοκαιριού, όπως τα χαρακτηρίζουν όσοι προσέχουν τη διατροφή τους και η ασύγκριτη απόλαυση για όλους ανεξαιρέτως.

Πώς μπορεί όμως μία απόλαυση να μην έχει ενοχές;

Αρχικά πρέπει να γνωρίζουμε πόσες θερμίδες έχει η κάθε γεύση, έτσι ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε ανάλογα με τις… ανάγκες και τις γευστικές προτιμήσεις μας. Τα βασικά συστατικά ενός παγωτού είναι η κρέμα, το γάλα και η ζάχαρη. Επίσης, υπάρχουν οι γρανίτες ή sorbet και τα τελευταία χρόνια έχουν κάμει δυναμική είσοδο τα frozen yogurt και τα παγωτά με στέβια ή γενικότερα light εκδοχές.

Μια μερίδα 100 gr περιέχει περίπου τις παρακάτω θερμίδες, ανάλογα με το είδος του παγωτού, αλλά και την εταιρεία παραγωγής:

Βανίλια                                150 θερμίδες

Σοκολάτα                            250 – 300 θερμίδες

Φράουλα                             200 θερμίδες

Καϊμάκι                               200 θερμίδες

Stracciatella                        290 θερμίδες

Cookies                                290 θερμίδες

Καραμέλα                            270 θερμίδες

Φυστίκι                                 270 θερμίδες

Cheesecake                          270 θερμίδες

Παρφέ                                  300 θερμίδες

Sorbet φράουλα                 120 θερμίδες

Sorbet μάνγκο                    140 θερμίδες

Frozen yogurt                     110 – 150 θερμίδες (προσοχή στα toppings!)

Με στέβια                            160 θερμίδες

Τα περισσότερα παγωτά σε ξυλάκι έχουν από 300 έως 350 θερμίδες, ενώ οι πύραυλοι  από 250 έως 350, ανάλογα με το μέγεθος, τη σύσταση και βέβαια την εταιρεία που το παρασκευάζει.

Το παγωτό δεν έχει όμως μόνο θερμίδες: έχει υψηλή διατροφική αξία και είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, πρωτεϊνες, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, βιταμίνες A, D, C, E, B1, B2, B6, B12.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι τα περισσότερα παγωτά έχουν μεγάλη περιεκτικότητα και σε κορεσμένα λιπαρά οξέα, χρωστικές και συντηρητικά. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αρκετοί ξαναγυρίζουν στο παλιό μαμαδίστικο σπιτικό παγωτό.

Το πιο σημαντκό είναι να θυμόμαστε ότι το παγωτό δεν αποτελεί κυρίως γεύμα, αλλά  επιδόρπιο, άρα και η ποσότητα που καταναλώνουμε θα πρέπει να είναι ανάλογη. Η έκφραση «το καλοκαίρι μπορώ να ζήσω μόνο με παγωτό» ας μείνει σαν σχήμα λόγου, θέλοντας απλά να περιγράψει την αγάπη μας γι’ αυτό.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/