Η χρόνια κόπωση χαρακτηρίζεται από επίμονη ατονία και κόπωση διάρκειας τουλάχιστον εξαμήνου. Η κόπωση μειώνει δραματικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντα με ανυπολόγιστες ψυχικές, κοινωνικές ή εργασιακές επιπτώσεις. Αυτός είναι ο λόγος που προσφεύγει για εξέταση στον ειδικό παθολόγο. Κατά την ιατρική εξέταση και αξιολόγηση διερευνώνται παθολογικά νοσήματα και καταστάσεις που ευθύνονται για την κόπωση. Συνήθη υποκείμενα νοσήματα είναι η αναιμία, οι ορμονικές διαταραχές, οι χρόνιες φλεγμονές, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, τα ψυχιατρικά σύνδρομα, η ινομυαλγία, οι ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων, αλλοιώσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.
Όταν υπάρχει συγκεκριμένο υποκείμενο νόσημα ή παράγοντας που ευθύνεται για την κόπωση τότε πρόκειται για δευτεροπαθή κόπωση εάν όχι, τότε πρόκειται για ιδιοπαθή κόπωση. Ο ρόλος της διατροφής στα δευτεροπαθή σύνδρομα κόπωσης ποικίλλει ανάλογα με το συγκεκριμένο παράγοντα που προκαλεί την κόπωση και του οποίου η άρση είναι προαπαιτούμενη για την αποκατάσταση του συμπτώματος.
Στα ιδιοπαθή σύνδρομα υπάρχουν γενικευμένες δυσλειτουργίες, που αφορούν την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αμύνεται σε εξωτερικούς παράγοντες, την ικανότητα του νευρικού συστήματος να επεξεργάζεται ερεθίσματα, την επάρκεια της ενεργειακής εφεδρείας των κυττάρων. Η διατροφική θεραπεία στην περίπτωση των συνδρόμων αυτών περιλαμβάνει τρόφιμα συμπληρώματα και ποτά που αυξάνουν τις ενεργειακές εφεδρείες του σώματος βελτιώνουν την φυσική κατάσταση και σταθεροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Τρόφιμα και ποτά που περιλαμβάνονται στο βασικό διατροφικό πρόγραμμα σε κατά τα λοιπά υγιή άτομα είναι τα πορτοκάλια και γενικά τα φρούτα, τα λαχανικά, οι ντομάτες, τα καρότα, τα ψάρια, το extra παρθένο ελαιόλαδο, οι σπόροι, το αβοκάντο, το γιαούρτι, οι ελιές, το ξινόγαλα, το κακάο (όχι πάνω από ένα φλιτζάνι ημερησίως), το πράσινο τσάι (όχι πάνω από ένα φλιτζάνι ημερησίως), ο καφές (όχι πάνω από ένα φλιτζάνι ημερησίως). Μετά από τη σωστή ιατρική εξέταση, λήψη σωστού διατροφικού ιστορικού και ορισμένες βασικές εργαστηριακές εξετάσεις το γενικό αυτό διατροφικό αυτό πρόγραμμα τροποποιείται με βάση τις ιδιαιτερότητες του πάσχοντα. Η ταυτόχρονη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής είναι απαραίτητη σε αρκετές περιπτώσεις.