Υψηλά ερυθρά αιμοσφαίρια

images_1312017_esr.jpg

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι απύρηνα κύτταρα που ευρίσκονται στο αίμα. Είναι απαραίτητα για την μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς, μέσω του αίματος. Παράγονται στο μυελό των οστών, μετά από την επίδραση της ερυθροποιητίνης, ορμόνης που εκκρίνεται στο νεφρό. Μία μικρή ποσότητα ερυθροποιητίνης παράγεται από κύτταρα του ήπατος. Για να ανταποκριθεί ο μυελός στον ρόλο του, είναι απαραίτητη η ομαλή διάθεση σε αυτόν ορισμένων χρήσιμων ουσιών, όπως σιδήρου, φυλλικού οξέως, βιταμίνης Β12.

Το ώριμο ερυθρό αιμοσφαίριο έχει δισκοειδές σχήμα, είναι απύρηνο και εξαιρετικά ευκίνητο. Στους πνεύμονες γίνεται σύνδεση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας με την αιμοσφαιρίνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το αίμα που έχει κορεστεί από οξυγόνο, είναι ζωηρό κόκκινο και λέγεται αρτηριακό αίμα. Αυτό καθώς φτάνει στα λεπτά τριχοειδή αγγεία διασπάται σε αιμοσφαιρίνη και οξυγόνο, το οποίο μεταφέρεται στους ιστούς, με αποτέλεσμα το αίμα να λαμβάνει ένα σκούρο χρώμα( φλεβικό αίμα). Το γερασμένο ερυθρό αιμοσφαίριο καταστρέφεται στο δικτυοενδοθηλιακό σύστημα και ιδιαίτερα στο σπλήνα. Το μέσο ερυθρό αιμοσφαίριο ζει τρεις με τέσσερις μήνες πριν την απόσυρσή του από το δικτυοενδοθηλιακό σύστημα. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η φυσιολογική παραγωγή ερυθροκυττάρων οδηγεί σε ημερήσια αντικατάσταση του 0.8-1% όλων των κυκλοφορούμενων ερυθρών αιμοσφαιρίων.

H αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων δεν συνοδεύεται συχνά από εμφανή συμπτώματα. H διαταραχή ανευρίσκεται τυχαία στο check up.

Υπάρχουν παθοφυσιολογικές μεταβολές του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά την διάρκεια της ημέρας και παθοφυσιολογικές διακυμάνσεις από άτομο σε άτομο. Έτσι είναι σημαντική, σε αρκετές περιπτώσεις, η συγκριτική αξιολόγηση της εξέτασης, με παλαιότερη εξέταση (εάν υπάρχει) ή η επανάληψη της εξέτασης.

Η μέτρηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε ασθενείς που ευρίσκονται σε παρατεταμένη κατάκλιση, είναι «φυσιολογικώς» χαμηλότερη, συγκριτικά με το περιπατητικό άτομο, ενώ η μέτρηση μετά από επίπονη άσκηση είναι υψηλότερη.

Η παθολογική αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, μπορεί να είναι αποτέλεσμα βλάβης σε κάποιο σημείο του κύκλου της αιμοποίησης των ερυθρών (π.χ. νοσήματα του αίματος), υπερβολικής παραγωγής ερυθροποιητίνης (π.χ. καρκινώματα που παράγουν ερυθροποιητίνη) ή υπερδραστηριότητας του κύκλου αυτού για να αντισταθμίσει την χαμηλή παροχή του οξυγόνου, που έχει ως αιτία νοσήματα και διαταραχές, οι οποίες επιδρούν δευτεροπαθώς σε ένα φυσιολογικό κύκλο αιμοποίησης (π.χ. κάπνισμα, καρδιοπάθεια, διαμονή σε μεγάλο υψόμετρο).

Άλλες φορές η αύξηση είναι αποτέλεσμα αιμοσυμπύκνωσης (π.χ. αφυδάτωση, έμετοι, διάρροιες).

Η παθολογική αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε ορισμένες περιπτώσεις, προκαλεί αύξηση της γλοιότητας του αίματος και σοβαρά συμπτώματα, που δεν οφείλονται αμιγώς στην υποκείμενη νόσο. Συγκεκριμένα μπορεί να εμφανιστούν:

 Αυξημένη τάση θρόμβωσης

 Υπέρταση

 Ίλιγγος, εμβοές, διαταραχές της όρασης.

Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενούς έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση και θεραπεία.

Πηγή : http://anastasiamoschovaki1.blogspot.gr/