Η παραθορμόνη είναι μία πρωτεΐνη που εκκρίνεται από τους παραθυρεοειδείς αδένες και είναι πολύ σημαντική στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου και του φωσφόρου. Οι παραθυρεοειδείς είναι αδένες που ευρίσκονται στην περιοχή του τραχήλου (λαιμός), κοντά στον θυρεοειδή αδένα.
Η παραθορμόνη αυξάνει την δραστηριότητα των οστεοκλαστών στο σκελετό, αυξάνει την επαναρρόφηση του ασβεστίου από το νεφρό, προάγει τη νεφρική σύνθεση της 1,25 Dihydroxycholecalciferol. Eπίσης αναστέλλει την απορρόφηση φωσφορικών και διττανθρακικών από το νεφρό. Οι δράσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση του ασβεστίου στο αίμα.
Οι κατηγορίες των νοσημάτων και των καταστάσεων, που προκαλούν μείωση στα επίπεδα της παραθορμόνης είναι:
1. Φάρμακα: Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι η πινδολόλη και η σιμετιδίνη
2. Παθήσεις των παραθυρεοειδών αδένων: Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι η κάκωση μετά από χειρουργείο στην περιοχή και ο αυτοάνοσος υποπαραθυρεοειδισμός
3. Παθήσεις και καταστάσεις που προκαλούν μειωμένη δραστηριότητα των παραθυρεοειδών αδένων. Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι ορισμένες κακοήθειες και ο αλκοολισμός .
Οι συμπτωματικοί ασθενείς παρουσιάζουν οστικά προβλήματα, άλγη, ψυχικές διαταραχές, σπασμούς, κράμπες.
Κατά την σωστή ιατρική εξέταση αξιολογούνται τα στοιχεία από το ιστορικό σε συνδυασμό με τα ευρήματα της ιατρικής φυσικής εξέτασης και των εργαστηριακών ελέγχων. Η ακριβής εντόπιση του αιτίου είναι σημαντική για την χορήγηση της ενδεικνυόμενης αγωγής.