Εμμηνόπαυση είναι η οριστική διακοπή της περιόδου (έμμηνος ρύση) μίας γυναίκας και είναι αποτέλεσμα της εξάντλησης των ωοθηκικών αποθεμάτων, που ουσιαστικά σημαίνει ότι σταματάνε να λειτουργούν οι ωοθήκες, ώστε να μην υπάρχει πλέον η περιοδική έκκληση ορμονών από αυτές, που προκαλεί και τον εμμηνορυσιακό κύκλο στις γυναίκες.
Η εμμηνόπαυση αποτελεί μία φυσική εξέλιξη στη ζωή κάθε γυναίκας και ουσιαστικά σηματοδοτεί τη μετάβαση από την αναπαραγωγική στη μη-αναπαραγωγική φάση της ζωής της. Σύμφωνα με τον ακριβή ορισμό της εμμηνόπαυσης θα πρέπει η απουσία της εμμήνου ρύσεως λόγω ανεπάρκειας των ωοθηκών να υπάρχει για διάστημα τουλάχιστον 12 μηνών, δηλαδή η γυναίκα να μην έχει περίοδο για 1 χρόνο, και να έχουν αποκλειστεί άλλες αιτίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάτι τέτοιο. Η εμμηνόπαυση όπως αναφέραμε είναι ένα φυσιολογικό γεγονός, που εξελίσσεται σταδιακά, μέσα από μία σειρά αλλαγών στον κύκλο της γυναίκας (αλλαγές στη διάρκεια του κύκλου, στην ποσότητα του αίματος κλπ) και αυτή η περίοδος των αλλαγών ονομάζεται περιεμμηνμόπαυση. Η μέση ηλικία εμφάνισης της εμμηνόπαυσης είναι περίπου το 51ο έτος της ηλικίας μίας γυναίκας, ενώ η μέση ηλικία εμφάνισης συμπτωμάτων περιεμμηνόπαυσης είναι το 45ο έτος.
Η εμφάνιση εμμηνόπαυσης σε γυναίκες μικρότερες των 40 ετών ονομάζεται πρόωρη εμμηνόπαυση ή πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια. Η πρόωρη εμμηνόπαυση μπορεί να εκδηλωθεί πριν από τα 40 έτη (περίπου μία στις 100 γυναίκες θα εμφανίσουν πρόωρη εμμηνόπαυση πριν τα 40), ενώ πιο σπάνια μπορεί να εκδηλωθεί και πριν τα 30 έτη (περίπου σε μία στις 250 γυναίκες).
Τα συμπτώματα της περιεμμηνόπαυσης και της εμμηνόπαυσης είναι αρκετά τυπικά και οφείλονται στην μειωμένη ποσότητα οιστρογόνων. Ένα από τα πρωταρχικά συμπτώματα που απασχολούν τη γυναίκα που βρίσκεται στην περιεμμηνόπαυση είναι οι διαταραχές της περιόδου ή η απουσία περιόδου (αμηνόρροια). Σταδιακά και ανάλογα με τη γυναίκα εμφανίζονται και τα υπόλοιπα κλασσικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, όπως εξάψεις, νυχτερινές εφιδρώσεις, αλλαγές στη διάθεση της γυναίκας, αίσθημα κόπωσης, ξηρότητα κόλπου κτλ. Όλα αυτά ισχύουν σε γενικές γραμμές και κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξατομικεύεται και να συζητάει η γυναίκα τα συμπτώματα και τα προβλήματα που την απασχολούν με τον γυναικολόγο της.
Πηγή : http://www.nutrimed.gr