Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Nutritional Biochemistry από ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο και αφορούσε ποντίκια, υποστηρίζει την παραδοσιακή άποψη που θέλει η μεγάλη αποχή από το φαγητό, όχι μόνο να μην βοηθάει στην απώλεια βάρους αλλά συμβάλλει και στην εναπόθεση λίπους στο σώμα.
Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν πως το να τρώει κανείς μόνο μία φορά την ημέρα όχι μόνο δεν αδυνατίζει αλλά ευνοεί την αύξηση του σωματικού λίπους και ιδιαίτερα στην κοιλιά. Όπως φαίνεται, η έλλειψη τροφής ενεργοποιεί μία σειρά από βιολογικούς μηχανισμούς, οι οποίοι διεγείρουν την αποθήκευσή του λίπους και όχι την καύση του.
Οι ερευνητές μελέτησαν δύο ομάδες ποντικιών. Η μια ομάδα είχε συνεχή και απεριόριστη πρόσβαση στο φαγητό, ενώ η άλλη ομάδα είχε πρόσβαση στο φαγητό μόνο μία φορά την ημέρα για τέσσερις ώρες. Τις υπόλοιπες 20 ώρες έκαναν αναγκαστική νηστεία.
Στην αρχή, οι ερευνητές έδιναν στα ποντίκια της δεύτερης ομάδας τις μισές από τις θερμίδες που κανονικά χρειάζονταν, οπότε έχασαν βάρος σε σύγκριση με τα ποντίκια που μπορούσαν να φάνε όσο ήθελαν. Μετά από τρεις μέρες, όμως, αύξησαν την ποσότητα του φαγητού στο φυσιολογικό και γρήγορα τα ζώα πήραν το βάρος που είχαν χάσει, παρότι εξακολουθούσαν να τρώνε μόνο μία φορά την ημέρα.
Ωστόσο, με τη διαδικασία αυτή μετά από μέρες στα ποντίκια παρατηρήθηκε αύξηση του λίπους στην περιοχή της κοιλιάς και αντίσταση στην ινσουλίνη – μία διαταραχή που συμβάλλει στην εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.
Η παράλειψη γευμάτων είχε σαν αποτέλεσμα τα κύτταρα του ήπατος να σταματούν να αντιδρούν στην ινσουλίνη.
Υπό κανονικές συνθήκες, το συκώτι παράγει γλυκόζη για να τη χρησιμοποιήσει το σώμα ως πηγή ενέργειας. Η παραγωγή γλυκόζης διακόπτεται όταν ανιχνεύεται ινσουλίνη στο αίμα. Όταν ο οργανισμός αναπτύσσει αντίσταση στην ινσουλίνη, δεν αποστέλλεται το απαραίτητο σήμα για να σταματήσει η απελευθέρωση γλυκόζης στο αίμα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν πως όταν τα ποντίκια τα οποία ήταν αναγκασμένα να τρώνε όλο το φαγητό τους μέσα σε τέσσερις ώρες παρουσίασαν μια μεγάλη έκκριση ινσουλίνης ενώ την περίοδο της νηστείας υπήρχαν χαμηλά επίπεδα της ορμόνης. Σ’ αυτά τα ποντίκια, που τη μια έτρωγαν πολύ και την άλλη έκαναν νηστεία, καταγράφηκαν αυξημένοι δείκτες φλεγμονής και ενεργοποίηση των γονιδίων που προωθούν την αποθήκευση λίπους, και μάλιστα στην κοιλιά.
Με απλά λόγια, φάνηκε πως όταν τρώμε ένα μόνο κύριο γεύμα μέσα στη μέρα το οποίο όμως είναι περιορισμένων θερμίδων μπορεί αρχικά να μας βοηθήσει να χάσουμε βάρος, ωστόσο όταν η ποσότητα αυτή αυξάνεται, το σώμα ενεργοποιεί μηχανισμούς αποθήκευσης λίπους ώστε να προστατευτεί από επόμενο περιορισμό τροφής ενώ η περίσσεια κυκλοφορύμενη γλυκόζη στο αίμα λόγω ανεπαρκούς χρησιμοποίησής της από την ινσουλίνη γίνεται λίπος στο σώμα.
«Τα ευρήματά μας ενισχύουν την άποψη ότι τα πολλά, μικρά γεύματα είναι απαραίτητα για την απώλεια βάρους που θα αντέξει στον χρόνο», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτη Martha Belury καθηγήτρια Διατροφής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Αποδεικνύουν επίσης ότι είναι κακή ιδέα να παραλείπει κανείς γεύματα για να γλιτώσει θερμίδες, διότι το μόνο που επιτυγχάνει είναι να διαταράξει την βιολογία του οργανισμού και να ανοίξει τον δρόμο στον διαβήτη τύπου 2 και στην αύξηση του σωματικού λίπους, αντί για τη μείωσή του».