Κατάγματα ισχίου και μέθοδος AMIS

new36_isxio.jpg

Περισσότερα από 450.000 κατάγματα ισχίου, λόγω πτώσης ηλικιωμένων ατόμων, έχουμε κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα ο ετήσιος αριθμός των ηλικιωμένων (70 και πλέον χρόνων) με κάταγμα ισχίου κυμαίνεται μεταξύ 15.000 με 20.000! Αυτό τονίζει, με αφορμή την περίπτωση του πρώην πρωθυπουργού κ Μητσοτάκη, ο Δρ. Γεώργιος Δημάκης, Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Τραυματολόγος.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα κατάγματα του ισχίου είναι τα πιο επικίνδυνα κατάγματα και για τους ασθενείς αυτούς η χειρουργική αποκατάσταση είναι μονόδρομος. Παρόλα αυτά η θνητότητα των ηλικιωμένων αυτών ασθενών τα δύο πρώτα χρόνια μετά την εγχείρηση φτάνει το 50%, λόγω επιπλοκών και μόνο ένα 30% των ασθενών επανέρχονται στην πρότερη κινητική δραστηριότητά τους και την ποιότητα ζωής τους.

Η συχνότητα εκδήλωσης καταγμάτων του ισχίου αυξάνεται γεωμετρικά με την ηλικία. Εκτός από τις οικονομικές συνέπειες των καταγμάτων ισχίου έχουμε και σοβαρή αναπηρία των ασθενών αυτών, με μεγάλες ψυχοκοινωνικές συνέπειες.

Τα κατάγματα του ισχίου χωρίζονται σε διατροχαντήρια και υποκεφαλικά.

“Σήμερα”, τονίζει ο Δρ. Δημάκης, “η χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών γίνεται με σύγχρονες τεχνικές, ελάχιστης επεμβατικότητας, για να μειωθούν οι επιπλοκές και να αποφευχθεί η μετεγχειρητική χωλότητα. Μια από τις τεχνικές αυτές, με θεαματικά αποτελέσματα, είναι η AMIS (πρόσθια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική του ισχίου) που έχει εφαρμογή σε υποκεφαλικά κατάγματα”.

Τα θεαματικά αποτελέσματα της νέας μεθόδου οφείλονται κυρίως στον τρόπο προσπέλασης του ισχίου, καθώς δεν τραυματίζονται καθόλου οι μυς, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα του ποδιού.

«Εκτός από το δέρμα, αναφέρει ο κ Δημάκης κατά τη διάρκεια της επέμβασης ουσιαστικά δεν κόβουμε κάποιον άλλο ιστό μέχρι να φτάσουμε στην άρθρωση του ισχίου. Απλά απωθούμε τους μυς, χωρίς να τους τραυματίζουμε».

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ AMIS

Πολλά και ποικίλα είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η νέα χειρουργική μέθοδος AMIS στους ασθενείς με πρόβλημα ισχίου. Τα κυριότερα είναι:

  • Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος σε σύγκριση με “συμβατικές” επεμβάσεις, γιατί δεν κόβονται μύες.
  • Συντομότερη αποκατάσταση. Η όρθια στάση και το περπάτημα με πατερίτσες μπορεί να αρχίσει λίγες ώρες μετά το χειρουργείο.
  • Μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο
  • Μικρή ουλή του δέρματος. Η τομή του δέρματος είναι 6 με 8 cm, σε αντιδιαστολή με τα 15cm
  • Ταχύτερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες
  • Λιγότερη απώλεια αίματος, λόγω της διατήρησης των μυών.

Οι μεταγγίσεις είναι σπάνιες, και ο σχηματισμός θρόμβων αίματος στα πόδια (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση) είναι δυνητικά λιγότερο πιθανός

  • Μειωμένος κίνδυνος εξάρθρωσης. Η διατήρηση των μυών βελτιώνει την σταθερότητα του ισχίου σημαντικά. Ο κίνδυνος εξάρθρωσης είναι ελάχιστος και ο μετεγχειρητικός περιορισμός των κινήσεων, που συνήθως συνιστάται σε άλλες τεχνικές, δεν είναι απαραίτητος
  • Αποτροπή της χωλότητας. Ελαχιστοποιώντας τη βλάβη των μυών και των νεύρων, μειώνονται οι πιθανότητες χωλότητας.
  • Συντομότερη επιστροφή στη φυσιολογική ζωή Η πλειοψηφία των χειρουργημένων μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση.

Σύμφωνα με συγκριτικές μελέτες που έγιναν στην Ελβετία, οι περισσότεροι από τους ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική ισχίου με τις κλασικές (οπισθοπλάγια ή πλάγια) προσπελάσεις, ένα χρόνο μετά παρουσίασαν ινώδη εκφύλιση του μέσου γλουτιαίου μυ, που είναι ο βασικότερος μυς του ισχίου. Αντίθετα, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επέμβαση με προσπέλαση ΑΜΙS παρουσίασαν ανατομία παραπλήσια με την φυσιολογική. Τέλος η AMIS μπορεί να εφαρμοσθεί και σε κατάγματα του ισχίου, με τα ίδια πλεονεκτήματα.

Δημάκης Γεώργιος

Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Τραυματολόγος