Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, ο γυναικολόγος της μαμάς της δε θα την τρομοκρατούσε μεγεθύνοντας πιθανότητες και κινδύνους. Ο γιατρός θα καθησύχαζε τη μαμά της για τη φυσιολογική παραλλαγή του πλακούντα, για το γεγονός ότι η έγκυος δεν εμφάνισε ποτέ κολπική αιμορραγία. Θα την παρακολουθούσε στενά βάζοντας στόχο για φυσιολογικό τοκετό με συμπληρωμένες τις 39 εβδομάδες κύησης. Ο μαιευτήρας στη χώρα με σύστημα υγείας δε θα προχωρούσε σε μη επείγουσα καισαρική, χωρίς να έχουν ξεκινήσει οι πόνοι της μάνας, στις 37 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα έβλεπε τη μητέρα της λίγα λεπτά μετά την έξοδό της στον κόσμο. Θα ένιωθε τους χτύπους της καρδιάς της και θα ηρεμούσε. Η μαμά της θα άρπαζε λαίμαργα την εικόνα αγγελικού προσώπου για να θυμάται κατά τις επόμενες, δύσκολες μέρες. Η μαμά θα είχε κάπου να στηριχθεί, έως ότου επισκεφθεί, έξι ημέρες αργότερα, τη Μαρία στο θάλαμο νοσηλείας.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα απολάμβανε εντατική ιατρική φροντίδα κατά τις πρώτες της στιγμές σε αυτόν τον κόσμο, στο τοπικό νοσοκομείο της επαρχίας όπου γεννήθηκε. Επειδή βγήκε στο φως του κόσμου μικρή, ανώριμη και απροετοίμαστη, δε μπόρεσε να αναπνεύσει μόλις γεννήθηκε. Ο παιδίατρος της έδωσε λίγο οξυγόνο και την τοποθέτησε στο κουνάκι της. Όμως η Μαρία δεν ήταν καλά, μελάνιαζε και σταματούσε η αναπνοή της. Στη χώρα με σύστημα υγείας, θα την τοποθετούσαν άμεσα σε μηχάνημα υποστήριξης της αναπνοής, μετά από διασωλήνωση και όχι μόνο με οξυγόνο πάνω από το κεφάλι της.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα είχε πρώτα σταθεροποιηθεί πλήρως πριν μπει στο ασθενοφόρο. Θα είχε διασωληνωθεί, θα έπαιρνε ορό και φάρμακα. Δε θα έμπαινε όπως – όπως στο ασθενοφόρο, όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να φτάσει στη μεγάλη πόλη.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, δε θα πάθαινε πνευμοθώρακα, μία επιπλοκή της αναπνευστικής δυσχέρειας στα μωρά, με την είσοδό της στο κεντρικό νοσοκομείο της μεγάλης πόλης. Αυτό θα το προλάβαινε η σωστή, έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματός της από τη γέννησή της και έπειτα.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα έδιναν τη δυνατότητα στον πατέρα της να τη βλέπει τακτικά κατά τις δύσκολες ώρες του νοσοκομείου. Θα πάσχιζαν να τη δώσουν στην αγκαλιά του όποτε αυτό ήταν εφικτό. Θα έδιναν εξηγήσεις, θα ενημέρωναν πλήρως και κάθε στιγμή τον πατέρα της για ό,τι συμβαίνει στο παιδί του. Δε θα του απαγόρευαν να την κοιτάζει από τη θερμοκοιτίδα και δε θα τον διατηρούσαν στο απόλυτο σκοτάδι, να μη γνωρίζει ποιο είναι το πρόβλημα με την υγεία του παιδιού του.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, οι μαίες θα φρόντιζαν ώστε η μαμά της να βγάζει το γάλα της με θήλαστρο, ξεκινώντας αμέσως μετά την καισαρική και συνεχίζοντας τακτικά από εκεί και έπειτα, ώστε να ερεθιστεί η παραγωγή της σε γάλα. Το μητρικό γάλα δε θα το πετούσαν, αλλά θα το διατηρούσαν σαν πολύτιμο πετράδι, θα το αποθήκευαν στο ψυγείο και θα το έστελναν στο νοσοκομείο της μεγάλης πόλης, ώστε να ταϊστεί με αυτό η Μαρία με την πρώτη ευκαιρία.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, δε θα πάθαινε χρόνια πνευμονική νόσο, με ευαισθησία στις ιώσεις και τα κρυολογήματα, με επεισόδια βρογχόσπασμου. Δε θα μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής της.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα επέστρεφε στο σπίτι της 2-3 ημέρες μετά τον τελειόμηνο, φυσιολογικό τοκετό της, όπου θα απολάμβανε τη θαλπωρή και την αγκαλιά ενός φυσιολογικού ξεκινήματος στη ζωή, μακριά από τρομακτικά καλώδια και βελόνες, από ψυχρά μπουκάλια και βάρδιες νοσοκόμων.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, θα είχε την ευκαιρία να ξεκινήσει το υπέροχο ταξίδι του θηλασμού, που θα της παρείχε προστασία ενάντια σε προβλήματα υγείας όπως ιώσεις και κρυολογήματα.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, η ιστορία της θα ήταν θέμα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αντικείμενο διερεύνησης από τους ιατρικούς συλλόγους, μάθημα προς αποφυγή για τους γιατρούς της χώρας και δημόσια έκθεση για μελλοντικά διδάγματα και αποφυγή λαθών. Δε θα ήταν μια ακόμα από τις χιλιάδες καθημερινές ιστορίες που περνούν χωρίς να αλλάζει απολύτως τίποτα.
Αν η Μαρία γεννιόταν σε χώρα με σύστημα υγείας, οι γονείς της δε θα πλήρωναν για αυτό το επίπεδο περίθαλψης μερικές χιλιάδες ευρώ από την τσέπη τους.
Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC