παχύσαρκο

new24_5999825_s.jpg
Ένα από τα πιο δύσκολα περιστατικά που αντιμετωπίζουν οι παιδίατροι και οι διαιτολόγοι στις μέρες μας είναι η παιδική παχυσαρκία.

Οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων μέχρι το 1970 ήταν διαφορετικές, από εκεί και έπειτα άρχισαν να υιοθετούν συνήθεις του δυτικού κόσμου. Η παχυσαρκία αυξήθηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και στην χώρα μας. Η παιδική παχυσαρκία εμφανίζεται εξίσου αυξημένη τα τελευταία 20 χρόνια και στην Ελλάδα.  Σε πρόσφατη μελέτη αποδείχτηκε ότι τα Ελληνόπουλα και ιδιαίτερα τα παιδιά της Κρήτης είναι τα πιο παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη. Η παχυσαρκία που εμφανίζεται στα παιδιά από την ηλικία των 2 ετών μέχρι και την εφηβεία έχουν πιθανότητα μέχρι και 80% των περιπτώσεων να γίνουν και παχύσαρκοι ενήλικες γιατί αυξάνεται το μέγεθος και ο αριθμός των λιποκυττάρων. Επίσης, συμβάλλει  στην ανάπτυξη παθολογικών ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες και ο διαβήτης τύπου 2. Έτσι, γονείς και παιδιά είναι απαραίτητο να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες.

new23_7866539_s.jpg

Το άγχος δεν μας παχαίνει. Παχαίνει αυτούς από εμάς που έχουν ως Αχίλλειο Πτέρνα το φαγητό και το βάρος τους. Το άγχος αρχικά υπογραμμίζει και στη συνέχεια  εντείνει τις προϋπάρχουσες αδυναμίες μας. Για τον καθένα από μας αυτές είναι διαφορετικές. Γι’αυτό εξ’άλλου το πάχος δεν είναι μέσο μέτρησης άγχους και δεν είναι όλοι οι στρεσαρισμένοι συνάνθρωποί μας παχύσαρκοι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

new23_3949325_blog.jpg

Το άγχος δεν μας παχαίνει. Παχαίνει αυτούς από εμάς που έχουν ως Αχίλλειο Πτέρνα το φαγητό και το βάρος τους. Το άγχος αρχικά υπογραμμίζει και στη συνέχεια  εντείνει τις προϋπάρχουσες αδυναμίες μας. Για τον καθένα από μας αυτές είναι διαφορετικές. Γι’αυτό εξ’άλλου το πάχος δεν είναι μέσο μέτρησης άγχους και δεν είναι όλοι οι στρεσαρισμένοι συνάνθρωποί μας παχύσαρκοι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

new23_6631550_s.jpg

Όσον αφορά στην παιδική παχυσαρκία και στη διαχείριση αυτής από τους γονείς του παχύσαρκου παιδιού, αξίζει να έχουμε κατά νου ότι τα παχύσαρκα παιδιά στιγματίζονται ως αδύναμα να ελέγξουν τον εαυτό τους, βουλιμικά και αχόρταγα, στοιχειωμένα από ένα απύθμενο συναίσθημα πλεονεξίας, χαρακτηριστικά τα οποία προκαλλούν ενδόμυχα στον παρατηρητή και κριτή ενός παχύσαρκου παιδιού φόβο. Συνήθως, τείνουμε να προβάλλουμε ως παιδιά ή ως ενήλικες στους άλλους, κομμάτια του εαυτού μας που θέλουμε ν’αποποιηθούμε γιατί μας είναι ανεπιθύμητα και δυσβάσταχτα.