1673, Βερσαλλίες. Οι Μεγάλες Γιορτές, θεατρικές παραστάσεις, όπερες, μπαλέτα, πάρτι μασκέ, χοροί, ίσως η μεγαλύτερη επίδειξη δύναμης του Βασιλιά Ήλιου, του Λουδοβίκου XIV, ξεκινούσαν εκείνη τη ζεστή καλοκαιρινή μέρα. Ο Ζακ και η Ελέν, ήξεραν καλά το κλασικό νούμερο που εκτελούσαν συχνά, ως βασικοί ακροβάτες της βασιλικής αυλής. Και οι δύο κινιόντουσαν πάνω σε αιωρούμενες αντικριστές κούνιες, τόσο ψηλά, που δυσκολευόσουν να τους δεις. Μόλις η κούνια του Ζακ πλησίαζε την δική της, η Ελέν πηδούσε από την εναέρια κούνια στο κενό, και μπροστά στο άφωνο κοινό, γραπωνόταν από τα χέρια του συντρόφου της. Πάντοτε υπήρχε από κάτω, ένα δίχτυ ασφαλείας, σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Το ζευγάρι το γνώριζε ως δεδομένο, σε σημείο που το είχε ξεχάσει ότι υπάρχει. Όμως τώρα, η απόφαση του υπεύθυνου, ήταν στις Μεγάλες Γιορτές, το δίχτυ αυτό να αφαιρεθεί, για να υπάρχει περισσότερη αγωνία στο παρευρισκόμενο, απ όλες σχεδόν τις χώρες, κοινό.
