Υλικά
Η ΕΨΑ πρωτοπορεί για άλλη μια φορά και παρουσιάζει το λάϊτ drops σε συσκευασία λίτρου με δοσομετρική αντλία. Το λάϊτ drops είναι υγρό γλυκαντικό, πρακτικά χωρίς θερμίδες, που δεν αλλοιώνει τη γεύση. Στη συσκευασία λίτρου, ένα πάτημα της αντλίας ισοδυναμεί με μια κουταλιά ζάχαρη.
Tο σταφύλι, ξεχωριστό στοιχείο στην εκκλησιαστική μας παράδοση, όπως φαίνεται, έχει αρκετά παλιά ιστορία. Oι αρχαιότερες αναφορές βρίσκονται στα Oμηρικά ‘Eπη. O Όμηρος εκθειάζει τις αρετές του, αλλά συγχρόνως στηλιτεύει και την κατάχρησή του. Στα συμπόσια των ηρώων δεσπόζει η κατανάλωση σταφυλιού τόσο στην Oδύσσεια όσο και στην Iλιάδα. Σε ιερογλυφικές επιγραφές γίνονται αναφορές στην άμπελο, ενώ διάφορες ζωγραφιές σε τοίχους αναπαριστούν ανθρώπους να καλλιεργούν αμπέλια και να μαζεύουν σταφύλια. Οι εικόνες και οι γραφές αυτές χρονολογούνται στο 2500 π.Χ.
Τι είδους πρωινό είναι καλό να τρώνε τα παιδιά μας; Ποια δημητριακά πρωινού χρειάζεται να αγοράζουμε; Μήπως να επιλέγουμε δημητριακά με σοκολάτα ή άλλη υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, ώστε να τα καταναλώνουν πιο εύκολα;
Στα συνήθη αυτά ερωτήματα των γονιών επιχείρησαν να απαντήσουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ των ΗΠΑ. Κύριοι στόχοι της έρευνάς τους ήταν να εξετάσουν κατά πόσο τα παιδιά θα καταναλώσουν δημητριακά πρωινού με χαμηλά σάκχαρα και ακόμα τα αποτελέσματα της κατανάλωσης υψηλής σε σύγκριση με χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη δημητριακών.
Tο σταφύλι, ξεχωριστό στοιχείο στην εκκλησιαστική μας παράδοση, όπως φαίνεται, έχει αρκετά παλιά ιστορία. Oι αρχαιότερες αναφορές βρίσκονται στα Oμηρικά ‘Eπη. O Όμηρος εκθειάζει τις αρετές του, αλλά συγχρόνως στηλιτεύει και την κατάχρησή του. Στα συμπόσια των ηρώων δεσπόζει η κατανάλωση σταφυλιού τόσο στην Oδύσσεια όσο και στην Iλιάδα. Σε ιερογλυφικές επιγραφές γίνονται αναφορές στην άμπελο, ενώ διάφορες ζωγραφιές σε τοίχους αναπαριστούν ανθρώπους να καλλιεργούν αμπέλια και να μαζεύουν σταφύλια. Οι εικόνες και οι γραφές αυτές χρονολογούνται στο 2500 π.Χ.
Μια πρόσφατη ανασκόπηση των διατροφικών μας συνηθειών ανίχνευσε πως η δυτικού τύπου διατροφή μας είναι πλούσια σε γλυκαντικές ουσίες και πως από το 1980 υπήρξε μια στροφή από τη χρήσης της ζάχαρης ως γλυκαντική ουσία στο γνωστό πλέον σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη. Πέρα από τις υποψίες της επιστημονικής κοινότητας για τον ρόλο της ζάχαρης και του εν λόγω σιροπιού στην επιδημία της παχυσαρκίας, οι φόβοι έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στην υγεία των οστών μας. Φυσικά ακόμα δεν έχει αποδειχτεί τίποτα, αλλά κάποιες πρώτες ενδείξεις είναι χαρακτηριστικές. Ας εξετάσουμε τα δεδομένα όμως από την αρχή.
Μια πρόσφατη ανασκόπηση των διατροφικών μας συνηθειών ανίχνευσε πως η δυτικού τύπου διατροφή μας είναι πλούσια σε γλυκαντικές ουσίες και πως από το 1980 υπήρξε μια στροφή από τη χρήσης της ζάχαρης ως γλυκαντική ουσία στο γνωστό πλέον σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη. Πέρα από τις υποψίες της επιστημονικής κοινότητας για τον ρόλο της ζάχαρης και του εν λόγω σιροπιού στην επιδημία της παχυσαρκίας, οι φόβοι έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στην υγεία των οστών μας. Φυσικά ακόμα δεν έχει αποδειχτεί τίποτα, αλλά κάποιες πρώτες ενδείξεις είναι χαρακτηριστικές. Ας εξετάσουμε τα δεδομένα όμως από την αρχή.
Για τον τίτλο αυτού του άρθρου οφείλω μια εξήγηση. Προέρχεται, κατά τα τρία τέταρτα , από τους στίχους λαϊκού άσματος, που εντελώς τυχαία άκουσα, πριν από λίγες μέρες να άδεται σε τηλεοπτικό πρόγραμμα, από δημοφιλή μας καλλιτέχνη. Βέβαια, το περί ου ο λόγος γλυκό λάθος του άσματος, ήταν, κατά τα φαινόμενα, ανθρώπινη ύπαρξη και όχι η ζάχαρη.
