Tο 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics μια πολύ σημαντική έρευνα από την Αυστραλία. Κάθε επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με θηλάζουσες μητέρες θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και κατανοήσει σε βάθος. Δείχνει πώς ακριβώς να περιμένουμε την συμπεριφορά ενός φυσιολογικού βρέφους που θηλάζει. Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; Πότε ένας επαγγελματίας υγείας μας αγχώνει αναίτια και πότε πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουμε; Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπεράσματά της έρευνας αυτής ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης.

Γιατί ο μητρικός θηλασμός είναι ανυπέρβλητος; Γιατί δε θα φτιαχτεί ποτέ επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη που να μοιάζει έστω στο ελάχιστο στο μητρικό; Μία από τις παραμέτρους που καθορίζουν την ανωτερότητα του μητρικού γάλακτος είναι η μοναδικότητά του σε κάθε χωροχρονική στιγμή.

Το μητρικό γάλα έχει ένα θαυμαστό τρόπο να εξατομικεύεται κάθε φορά σε κάθε παιδί και να αλλάζει, ανάλογα με την περίσταση, πάντα προς το μέγιστο δυνατό όφελος για την υγεία του μωρού. Το επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη παραμένει ίδιο για κάθε παιδί, για κάθε μέρα σε διάστημα έξι ή δώδεκα μηνών. Το ξένο γάλα αποτελεί μονότονο φαστ-φουντ, σε σύγκριση με την αξεπέραστη ποικιλία του μητρικού. Συγκεκριμένα, το μητρικό γάλα είναι εντελώς διαφορετικό σε σύσταση και ιδιότητες:

Οπωσδήποτε:

1. Όχι όταν αδειάσει ολόκληρο το μπιμπερό του και

2. Όχι όταν περάσει ο χρόνος ταίσματος που έχουμε ορίσει εμείς (για παράδειγμα 20 λεπτά).

Αντίθετα το μωρό χορταίνει – στο στήθος ή στο μπουκάλι – όποτε μας το δηλώσει το ίδιο.

Είναι θεμελιώδες για τους νέους γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να στήσουν αυτί και να κατανοήσουν τη γλώσσα του δικού τους παιδιού, να σεβαστούν και να ακολουθήσουν τις ανάγκες του. Όπως και με τα σημάδια της πείνας, η μητέρα πρέπει να αντιλαμβάνεται τα σημάδια κορεσμού του παιδιού της και να σταματάει ανάλογα το τάισμα. Πρακτικές ταίσματος στο στήθος με το ρολόι είναι αυθαίρετες και αντίθετες με τη φυσιολογία του μωρού μας.

Ο θηλασμός αποτελεί μια πρακτική για την οποία όλοι – επαγγελματίες υγείας, ειδικοί και μη, φίλοι και συγγενείς – έχουν τις απόψεις τους, απόψεις όμως που συχνά αντικρούουν η μία την άλλη και φέρνουν τη θηλάζουσα μητέρα σε σύγχυση. Δίνονται συχνά παραπλανητικές συμβουλές που έχουν ως αποτέλεσμα την πρόωρη διακοπή της γαλουχίας. Δυστυχώς το επιστημονικό πεδίο της γαλουχίας, παρό,τι γεμάτο με σύγχρονες ανακαλύψεις και τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα, δεν έχει φτάσει στα αυτιά της πλειοψηφίας των επαγγελματιών υγείας – μαιευτήρων, παιδιάτρων, μαιών, νοσοκόμων – , σημαντικών δηλαδή ανθρώπων που επηρεάζουν την πρακτική του θηλασμού. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις επικρατούσες ακόμα οδηγίες που παρέχονται προς τις λεχώνες, στα μαιευτήρια ή και αργότερα, είναι ανακριβείς, μη έγκυρες, ξεπερασμένες και επιστημονικά μη τεκμηριωμένες. Ας αναφέρουμε μερικές:

Τι είναι η μαστίτιδα;

Μαστίτιδα είναι η φλεγμονή μέρους του μαστού μιας γυναίκας. Σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει και μόλυνση στο στήθος της γυναίκας από μικρόβια.

Ποια είναι τα συμπτώματα της μαστίτιδας;

Η λεχώνα νιώθει ένα κομμάτι συνήθως του στήθους ή πιο σπάνια ολόκληρο το στήθος σκληρό, πρησμένο και επώδυνο. Μπορεί το δέρμα από πάνω να είναι κόκκινο. Η γυναίκα νιώθει άρρωστη και κουρασμένη. Μπορεί να έχει χαμηλό πυρετό.

Ακούμε συχνά μητέρες που σταματούν το θηλασμό να λένε ότι δεν είχαν άλλο γάλα ή ότι το γάλα τους δε ήταν καλό για το παιδί τους. Πόσο αληθεύουν αυτά επιστημονικά; Πως λειτουργεί τελικά ο μητρικός θηλασμός;