Όσο και αν αγαπάμε τη μητέρα και τον πατέρα μας, οι περισσότεροι άνθρωποι ορκίζονται ότι υπάρχουν ορισμένες πρακτικές στην ανατροφή τους που δεν πρόκειται να ακολουθήσουν στα δικά τους παιδιά.

Είτε πρόκειται για τη δημιουργία αρνητικής εικόνας για το σώμα τους ή την ελλιπή ενημέρωση για το σεξ, μαθαίνουμε από τους γονείς μας τι δεν πρέπει να κάνουμε όσο και τι πρέπει να κάνουμε, όσον αφορά τα δικά μας παιδιά.

Αρκετοί άνθρωποι μοιράζονται τις αποτυχημένες τεχνικές στην ανατροφή τους που είχαν αρνητικό αντίκτυπο στις ζωές τους και που αρνούνται να εφαρμόσουν οι ίδιοι ως γονείς.

Ένα από τα πιο κοινά θέματα στο γνωστό φόρουμ Reddit είναι για τους πατεράδες που φωνάζουν στα παιδιά του, αντί να συζητούν ήρεμα. «Εγώ θα διδάξω στα παιδιά μου να υποστηρίζουν λογικά τη θέση τους. Στο σπίτι μου ο πατέρας μου φώναζε μέχρι όλοι οι άλλοι να προσποιηθούν ότι είχε δίκιο και έτσι να ηρεμήσει», εξηγεί ένας χρήστης. «Θέλω τα παιδιά μου να είναι σε θέση να κάνουν μια ήρεμη συζήτηση μαζί μου. Αυτή είναι μια δεξιότητα της ζωής που έμαθα πολύ αργότερα στη ζωή μου».

Πολλοί άλλοι άνθρωποι είχαν παρόμοιες εμπειρίες ως παιδιά. «Ο πατέρας μου παραπονιέται ότι δεν του τηλεφωνώ ή δεν του μιλάω αρκετά τώρα που είμαστε ενήλικες και μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου», προσθέτει κάποιος. «Ίσως δεν θα έπρεπε να μας φωνάζει ανά πάσα στιγμή επειδή λέγαμε κάτι με το οποίο μπορεί να μην συμφωνούσε. Δεν μας ενδιαφέρει να μιλάμε με κάποιον που δεν μπορεί να κάνει μια συζήτηση χωρίς να οργίζεται».

Όμως οι άνθρωποι μαθαίνουν από τις εμπειρίες τους ως παιδιά και αλλάζουν το στιλ ανατροφής των παιδιών τους ανάλογα.

«Μου πήρε πολλά χρόνια (είμαι στα 30 μου τώρα και εξακολουθούν να το δουλεύω) να μάθω να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και ακόμη να δείχνω και να εκφράζω συναισθήματα, όπως θυμό και ενόχληση», είπε μια γυναίκα. «Μου είχαν μάθει ότι τα συναισθήματα αυτά δεν έπρεπε να τα αισθάνομαι ή να τα εκφράζω, αυτό το δικαίωμα το είχαν μόνο οι άνθρωποι με “εξουσία”. Ποτέ δεν θα το κάνω αυτό στα παιδιά μου».

Μια άλλη κατακριτέα τακτική ανατροφής των παιδιών είναι η δημιουργίας ταραγμένης σχέσης με την εικόνα του σώματος και το φαγητό. «Οι γονείς μου συνεχώς σχολίαζαν το βάρος και την εμφάνισή μου. Αν τα παιδιά μου φαίνεται ότι αρχίζουν να γίνονται υπέρβαρα, θα φροντίσω τη σωστή διατροφή τους και θα κάνω δραστηριότητες μαζί τους, δεν θα τα κατακρίνω απλώς», δήλωσε ένας χρήστης. «Δεν θα ήθελα ποτέ το παιδί μου να μεγαλώσει και να κοιτάζει τον εαυτό του με αηδία, όπως κάνω εγώ». Ιδιαίτερα πολλές γυναίκες, παραδέχονται ότι δυσκολεύτηκαν στην ενήλικη ζωή τους, επειδή οι μητέρες τους σχολίαζαν συνεχώς την εμφάνιση -τη δική τους και άλλων- το βάρος και τη σιλουέτα.

Τόσο άνδρες όσο και γυναίκες υποστήριξαν ότι ήθελαν οι γονείς τους να τους είχαν μιλήσει πιο ανοιχτά για την εφηβεία και το σεξ. «Μεγάλωσα ανάμεσα σε πέντε αδέλφια και κανένας από μας δεν είχε καμία σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Όταν πήγα στο κολέγιο, η μητέρα μου μού έγραψε ένα γράμμα λέγοντας ότι δεν πρέπει να ενδώσω στην πίεση των συνομηλίκων μου και να κάνω σεξ», γράφει ένας χρήστης.

Βεβαίως, η επιστολή ήταν άσκοπη και με καθυστέρηση: όπως εξήγησε είχε χάσει την παρθενιά του σε ηλικία 16 ετών. «Θα ήθελα πάρα πολύ οι γονείς μου να μου είχαν λύσει τις απορίες που είχα», πρόσθεσε.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/