Τα αιμοπετάλια αποτελούν κύτταρα του αίματος, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για την πήξη του αίματος. Tα προγονικά κύτταρα των αιμοπεταλίων είναι τα μεγακαρυοκύτταρα, τα οποία ευρίσκονται στο μυελό των οστών. Όταν κάποιο αγγείο υποστεί τραυματισμό με τομή ή ρήξη, κινητοποιείται ο μηχανισμός της αιμόστασης που περιλαμβάνει αγγειόσπασμο, σχηματισμό αιμοπεταλιακού θρόμβου, ενεργοποίηση πολλαπλών ενζύμων και παραγόντων πήξεων του αίματος. Ο σχηματισμός αιμοπεταλιακού θρόμβου είναι πολύ σημαντικό βήμα, για την ομαλή επίσχεση της αιμορραγίας.
Η αύξηση των αιμοπεταλίων, μπορεί να είναι χωρίς συμπτώματα και να αποτελεί το μόνο εύρημα σε check up ρουτίνας. Σπανιότερα, το μόνο αρχικό κλινικό σύμπτωμα είναι η θρόμβωση. Τα συμπτώματα συνδέονται με την θέση της θρόμβωσης (π.χ. σε αγγειακή εγκεφαλική θρόμβωση εμφανίζονται παραλύσεις). Ορισμένοι ασθενείς εμφανίζουν κάψιμο στα χέρια με συνοδό ερύθημα. Εάν παρά την αύξηση των αιμοπεταλίων, υπάρχει βλάβη στην λειτουργικότητά τους, μπορεί να εμφανιστεί και αιμορραγική τάση. Οι διαταραχές της αιμόστασης, οι απειλητικές για την ζωή και τη σωματική ακεραιότητα θρομβώσεις είναι οι πιο σοβαρές επιπλοκές της θρομβοκυττάρωσης.
Η αύξηση των αιμοπεταλίων οφείλεται σε αιματολογικό νόσημα που προκαλεί πρωτοπαθή βλάβη των μητρικών κυττάρων των αιμοπεταλίων ή σε παθολογικό νόσημα – παράγοντες που οδηγούν σε αντιδραστικές αυξήσεις. Χρόνιες φλεγμονές, η σοβαρή σιδηροπενία, η σπληνεκτομή, ορισμένα καρκινώματα, η αιμορραγία, η αιμόλυση, αποτελούν δευτεροπαθή αίτια θρομβοκυττάρωσης.
Η πραγματοποίηση σωστής διαφορικής διάγνωσης σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτεί νοσηλεία. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.