Το ασβέστιο παρέχει στο σκελετό μηχανική στήριξη και σταθερότητα.
Το ασβέστιο έχει σημαντικό ρόλο στην λειτουργία όλων των κυτταρικών μεμβρανών, στη νευρομυϊκή λειτουργία, στη μεταβίβαση σημάτων. Η συντριπτική πλειοψηφία του ασβεστίου στον οργανισμό ευρίσκεται στο σκελετό. Ο σκελετός χρησιμεύει και ως χώρος αποθήκευσης του ασβεστίου, ενώ υπάρχει μία συνεχής ισορροπία στην ποσότητα του ασβεστίου που υπάρχει στο αίμα και στους περιφερικούς ιστούς. Στο μεταβολισμό του ασβεστίου εμπλέκονται πολλοί παράγοντες όπως η βιταμίνη D, η παραθορμόνη, νευροδιαβιβαστές.
Το ασβέστιο του αίματος είναι κατά ένα τμήμα του ιονισμένο. Το υπόλοιπο ευρίσκεται συνδεδεμένο με αρνητικά φορτισμένες πρωτεΐνες ή είναι σε χαλαρή σύνδεση με φωσφορικό οξύ, κιτρικό οξύ, θειικό οξύ και άλλα ανιόντα. Οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί διατηρούν σταθερή τη συγκέντρωση του ιονισμένου ασβεστίου του αίματος σε φυσιολογικές συνθήκες. Η αύξηση ή η ελάττωση του ασβεστίου του αίματος είναι παθολογικά εργαστηριακά ευρήματα, που πρέπει πάντοτε να διερευνώνται σωστά ιατρικώς.
1. Αύξηση του ασβεστίου του αίματος
Η αύξηση του ασβεστίου του αίματος μπορεί να οφείλεται σε φάρμακα ή συμπληρώματα που προκαλούν υπερβολική απορρόφηση ασβεστίου, νοσήματα σχετιζόμενα με υπερβολική παραγωγή ή ελαττωμένη κάθαρση ασβεστίου από τον οργανισμό (π.χ. καρκινώματα, ορισμένα νεφρικά νοσήματα), νοσήματα με υψηλή οστική εναλλαγή ασβεστίου (π.χ. ορισμένες διαταραχές ορμονών, ακινησία), νοσήματα που διαταράσσουν το μεταβολισμό του ασβεστίου (π.χ. άθροιση βιταμίνης D).
Η αύξηση του ασβεστίου ανεξαρτήτως αιτίας μπορεί να προκαλέσει κόπωση, κατάθλιψη, σύγχυση, καρδιακά προβλήματα, εναπόθεση ασβεστίου σε ζωτικά όργανα, λίθους νεφρού, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανακοπή.
2. Χαμηλό ασβέστιο αίματος
Η υπασβεστιαιμία αποτελεί συχνά επιπλοκή οξέων σοβαρών καταστάσεων, όπως σήψης παγκρεατίτιδας οξείας νεφρικής ανεπάρκειας ή εμφανίζεται μετά από μαζική μετάγγιση αίματος με κιτρικό.
Η χρόνια υπασβεστιαιμία είναι λιγότερο συνήθης από την υπερασβεστιαιμία και οφείλεται σε ποικιλία φαρμάκων νοσημάτων και διαταραχών. Νοσήματα με μειωμένη πρόσληψη και απορρόφηση ασβεστίου (π.χ. κακή διατροφή νοσήματα δυσαπορρόφησης), νοσήματα σχετιζόμενα με αυξημένη κάθαρση ασβεστίου από τον οργανισμό διαταραγμένο μεταβολισμό ασβεστίου ή υπερβολική άθροιση φωσφόρου (π.χ. υποπαραθυρεοειδισμός, ορισμένα νεφρικά νοσήματα, ραβδομυόλυση) αποτελούν τις πιο σημαντικές κατηγορίες νοσημάτων.
Η χρόνια υπασβεστιαιμία συχνά προκαλεί συμπτώματα όπως σπασμούς, κατάθλιψη, ψύχωση, διαταραχές συγκέντρωσης, καρδιακές διαταραχές, κοιλιακό πόνο, αναπνευστική ανακοπή.