Όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την ημικρανία

images_10112016_imikrani.jpg

Η ημικρανία είναι μια κληρονομική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επεισόδια έντονου πονοκεφάλου. Πολλοί ασθενείς υποφέρουν επίσης από ναυτία, αισθητική υπερευαισθησία – κατά την οποία ήχος ή φως συνηθισμένης έντασης φαίνονται ανυπόφορα –ιλίγγους, προσωρινή τύφλωση και μούδιασμα.

Ορισμένα σπάνια είδη, όπως η οικογενής ημιπληγική ημικρανία, είναι διαταραχές που οφείλονται σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο, η μετάλλαξη του οποίου προδιαθέτει για υπερευαισθησία σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην «ερμηνεία» αισθητηριακών ερεθισμάτων. Όμως οι πιο κοινές μορφές ημικρανίας είναι πολυγονιδιακές, τις προκαλεί ένα σύνολο γονιδίων. Διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες σχετίζονται επίσης έντονα με την ημικρανία, όπως το άγχος και η έλλειψη επαρκούς ύπνου.

Η κατανόηση των νευρολογικών διαδικασιών που οδηγούν στην πάθηση εξακολουθεί να είναι περιορισμένη, αλλά οι επιστήμονες αρχίζουν σταδιακά να βάζουν όλο και περισσότερα κομμάτια στο παζλ. Γνωρίζουμε π.χ. πλέον ότι η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να παίξει ένα ρόλο και μερικές από τις νεότερες θεραπείες προσπαθούν να προκαλέσουν την ανάσχεση του φαινομένου.

Γιατί δεν γνωρίζουμε περισσότερα;

Η σοβαρή έρευνα για την ημικρανία άρχισε σχετικά πρόσφατα, καθώς για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλοί γιατροί πίστευαν ότι ήταν μια ψυχοσωματική κατάσταση που δημιουργούνταν σε ανθρώπους που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το άγχος. Το γεγονός επίσης ότι ήταν μία διαταραχή η οποία έπληττε περισσότερο τις γυναίκες και ότι  είναι μια διαταραχή πόνου – για τον οποίο δεν υπάρχει τρόπος μέτρησης – σίγουρα δεν βοήθησε.

Έρευνες για την ημικρανία ξεκίνησαν μετά την ανάπτυξη της μεθυλσεργίδης το 1960, ενός φαρμάκου που βρέθηκε ότι βοηθάει στην εξάλειψη των πονοκεφάλων σε εβδομάδες. Το φάρμακο δεν είναι πλέον διαθέσιμο στο εμπόριο καθώς είχε σοβαρές παρενέργειες, αλλά έδωσε το στίγμα: αυτό που θεωρούνταν απλώς μια ψυχολογική κατάσταση, είχε σαφώς βιολογική βάση. Καθώς επίσης είναι μια κοινή διαταραχή που διαρκεί, οι φαρμακευτικές εταιρείες διέγνωσαν μια επιχειρηματική ευκαιρία και διέθεσαν σημαντικούς πόρους στην έρευνα.

Είναι οι γυναίκες πιο επιρρεπείς;

Η ημικρανία είναι εξαιρετικά κοινή και στα δύο φύλα, αλλά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι είναι περισσότερο διαδεδομένη στις γυναίκες.  Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι ο κύκλος των στεροειδών ορμονών των ωοθηκών, ιδίως η μείωση των οιστρογόνων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου, παίζει σημαντικό ρόλο, ειδικά για τις γυναίκες με γενετική προδιάθεση. Η υποχώρηση αυτών των ορμονών με την ηλικία εξηγεί γιατί για μερικές γυναίκες οι κρίσεις ημικρανίας γίνονται λιγότερο συχνές, καθώς μεγαλώνουν.

Παράλληλα, οι γυναίκες με τη διαταραχή έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με ημικρανία από τους άνδρες: οι άνδρες δύσκολα θα επισκεφτούν γιατρό επειδή πονάει το κεφάλι τους, τείνουν να θεωρούν ότι η κεφαλαλγία τους οφείλεται σε άλλους λόγους, ενώ και οι γιατροί ίσως έχουν μια γνωστική προκατάληψη και δεν διαγιγνώσκουν τόσο εύκολα ημικρανία στους άνδρες.

Βελτιώνεται με την ηλικία;

Η διαταραχή είναι πιο έντονη κατά τα μεσαία χρόνια της ζωής, αλλά από μια ηλικία και μετά η ένταση των ημικρανιών φαίνεται να μειώνεται. Πιστεύεται ότι μερικές από τις διαδικασίες που προκαλούν σοβαρές ημικρανίες δεν είναι τόσο «αποτελεσματικές» σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας: Καθώς μεγαλώνουμε, οι αρτηρίες μας να γίνονται πιο «σκληρές» και κάποια από τα αγγειακά επεισόδια που προκαλούν ημικρανία δεν μπορούν να συμβούν τόσο εύκολα.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/