Πως να κάνετε μια σχέση να διαρκέσει

images_29112016_Relationship-With-A-Woman.jpg

Για να μιλήσει κανείς για μακροχρόνιες σχέσεις πρέπει να δει την έννοια    «σχέση» σαν ένα ζωντανό οργανισμό ο οποίος υπόκειται και αυτός σε ένα    αναπτυξιακό κύκλο ζωής ο οποίος  χαρακτηρίζεται από κάποια στάδια. Οι  περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι οι σχέσεις  αναπτύσσονται και αλλάζουν  με την πάροδο του χρόνου, αυτό που ίσως να μην ξέρουν είναι ότι  και αυτοί τείνουν  να εξελίσσονται ταυτόχρονα.

Υπάρχουν συγκεκριμένα, καθορισμένα στάδια των μακροχρόνιων σχέσεων, τα οποία  προσφέρουν νέα συναισθήματα, νέες προκλήσεις που θα πρέπει να ξεπεραστούν, και  νέες ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αν κανείς θέλει η σχέση του να εξελιχθεί σε ένα  επίπεδο αμοιβαίου σεβασμού, αγάπης και οικειότητας, είναι πιθανό ότι θα έχει να  αντιμετωπίσει όλα τα ακόλουθα στάδια σε κάποιο βαθμό.

Πριν ξεκινήσουμε, πρέπει να ξέρετε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν αυτά τα    στάδια με αυτή τη σειρά, και θα πρέπει να επιλύσουν τις προκλήσεις σε κάθε στάδιο,  πριν  προχωρήσουν με επιτυχία στο επόμενο εφόσον κανείς επιθυμεί μια υγιή και  ολοκληρωμένη σχέση. Φυσικά υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό.

Κάθε ζευγάρι κινείται μέσω αυτών των σταδίων με διαφορετικές ταχύτητες, και οι      περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν το κάθε στάδιο περισσότερο από μία φορά – είναι σύνηθες να παρουσιάζουν διακυμάνσεις από το ένα στάδιο στο άλλο. Δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο για το κάθε στάδιο αυτό είναι ανάλογο της κάθε περίπτωσης. Επίσης, πολλές φορές  οι δύο σύντροφοι δεν περνάνε ταυτόχρονα αυτά τα στάδια.

Για να θεωρηθεί λοιπόν μια μακροχρόνια σχέση επιτυχημένη πρέπει να περάσει από τα ακόλουθα 5 στάδια:

    Έλξη
    Μήνας του Μέλιτος
    Πραγματικότητα
    Δέσμευση
    Σχέση Ζωής- Γάμος

   1. ΕΛΞΗ

Το στάδιο της έλξης είναι η πρωταρχική και εύκολη φάση του εναύσματος για μια προϋπόθεση δημιουργίας μιας σχέσης. Το στοιχείο της έλξης είναι αυτό που μαγνητίζει τους δύο ανθρώπους και έρχονται κοντά σεξουαλικά ή ψυχολογικά. Βλέπουμε κάποιον σε ένα μπαρ, σε ένα πάρτι, σε μια φιλική παρέα και αισθανόμαστε μια έντονη φυσική έλξη προς το άτομο του.

Ουσιαστικής σημασίας είναι και ο ρόλος του υποσυνείδητου που έρχεται να παίξει καθώς ενώ εμείς πιστεύουμε ότι μόλις τώρα αρχίζουμε να γνωρίζουμε αυτό το νέο ενδιαφέρον πρόσωπο και από τα λεγόμενα του διαμορφώνουμε εντυπώσεις, το υποσυνείδητο, σε υπόγεια βάση, εντοπίζει χαρακτηριστικά και παραστάσεις που έχουν αποτυπωθεί από τα πρώιμα παιδικά μας χρόνια και έχουν να κάνουν με  εξιδανικευμένα πρότυπα και καταστάσεις που θέλουμε  να αναπαραστήσουμε (πχ. η σχέση των δικών μας γονιών- ανεπίλυτες συγκρούσεις που εσωτερικεύσαμε με ελπίδα την επίλυση τους, τα ιδανικά πρότυπα συντρόφων όπως έχουν διαμορφωθεί από τα βιώματα μας και πως αυτά δημιουργούν μια ιδανική σχέση, προηγούμενες σχέσεις και τα κατάλοιπα τους).

   2. ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ

Είναι η φάση που ιδανικά θα χτισθεί ένα υπόβαθρο στο οποίο ευελπιστεί κανείς ότι θα βοηθήσει το ζευγάρι να περάσει και τα υπόλοιπα στάδια. Οι άμυνες των συντρόφων είναι στο πιο χαμηλό τους επίπεδο, ο κάθε σύντροφος βάζει τα δυνατά του να ικανοποιήσει τον άλλο παρουσιάζοντας την καλύτερη εκδοχή του και όλα μοιάζουν να είναι καλυμμένα με αστερόσκονη. Οι σύντροφοι περνάνε όσο περισσότερο χρόνο μπορούν μαζί και καταναλώνονται μέσα στα μάτια ο ένας του άλλου. Εδώ οι διαπληκτισμοί είναι τελείως ανεπιθύμητοι και αποφεύγονται πάση θυσία καθώς φτιάχνεται ένας  κόσμος ονειρικά πλασμένος.

Στην ουσία μιλάμε για μια εξιδανικευμένη θετική μεταβίβαση. Μια εξιδανικευμένη, με όλα τα θετικά στοιχεία που μπορεί να φέρει, εικόνα  που πηγάζει από τα εσωτερικευμένα πρότυπα η οποία μεταβιβάζεται στον  «ιππότη» ή την  «πριγκίπισσα» που νομίζουμε ότι βλέπουμε μπροστά μας, μια εικόνα που μπορεί να απέχει μακράν της πραγματικότητας αλλά δεν παύει να είναι αυτό που εμείς «θέλουμε» να δούμε.

Καθώς λοιπόν, υποκινούμενοι από το υποσυνείδητο μας, εναποθέτουμε  αυτή την εξιδανικευμένη εικόνα στο άτομο του ενδιαφέροντος μας, αντλούμε πολλά στοιχεία από τα βιώματα που αποτυπώθηκαν σε εμας στην παιδική μας ηλικία. Αυτά λοιπόν τα βιώματα είναι που ψάχνουμε να ξαναζήσουμε, και είναι όλα τα θετικά φυσικά (ακόμη και αν αυτά απουσίαζαν. Αν λοιπόν σαν παιδί χρειαζόμασταν πολλή συμπόνια και δεν την είχαμε, θα αναζητήσουμε αυτό το χαρακτηριστικό στο σύντροφο μας. Αν χρειαζόμασταν  αποδοχή, κατανόηση, τρυφερότητα, ενθάρρυνση ή οτιδήποτε άλλο αυτά τα στοιχεία θα «δούμε» στο σύντροφο μας.  «Βλέπουμε»  επομένως όλα τα στοιχεία μου είχαμε αλλά και πιθανώς που δεν είχαμε πάρει από τους γονείς μας . Βέβαια το άτομο που μας ενδιαφέρει μπορεί να μην κατέχει αυτά τα στοιχεία, αλλά εμείς όπως είπαμε, βλέπουμε αυτά που «θέλουμε» να δούμε. Έτσι λοιπόν εξελίσσεται ένας αγώνας σαγήνης που βιώνεται ως έρωτας.

[Είναι σύνηθες να βλέπουμε άτομα να παγιδεύονται σε αυτό το στάδιο, ενώ ο/η σύντροφος προχωράει με άλλους ρυθμούς στα επόμενα στάδια, με αποτέλεσμα να εισπράττουν απογοήτευση και τελικώς να περνάνε από τα επόμενα στάδια, αναλύοντας τα όμως γνωστικά (με φίλους τους, όπως απεικονίζεται συχνά και στις ταινίες) αντί βιώνοντας τα.]

3.  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Το στάδιο της πραγματικότητας χωρίζεται σε δύο φάσεις: Α.) στην αρχική πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά όταν ο σύντροφος αντιλαμβάνεται ότι κάτι υπάρχει στο αγαπημένο του πρόσωπο που τον βάζει σε σκέψεις, αβεβαιότητα για όλα αυτά που πίστευε (αποκλίνει από την εξιδανίκευση).  Ξαφνικά δεν σας αρέσει ο τρόπος που γελάνε, που ντύνονται, που βγαίνουν συνέχεια με τους φίλους τους, που μιλάνε με τις ώρες στο κινητό,  είναι η πρώτη αντίληψη του ότι ο σύντροφος μας δεν είναι τέλειος. Β.) Η δεύτερη φάση είναι η τελική πραγματικότητα που πλέον βάζουμε ερωτήματα στον εαυτό μας του τύπου: «Μπορώ να συνεχίσω με αυτό τον άνθρωπο; είμαστε αλήθεια ταιριαστοί;».

Αν η σχέση επιβιώσει του σταδίου αυτού και πλέον πει κανείς ότι μπορώ και θέλω να είμαι με αυτό τον άνθρωπο τότε η σχέση περνάει στο επόμενο στάδιο της δέσμευσης.

4.  ΔΕΣΜΕΥΣΗ

Σε αυτό το στάδιο πλέον οι σύντροφοι διεκδικούν και απαιτούν την αποκλειστικότητα της σχέσης τους. Έχουν καταλήξει ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος για αυτούς και σε μια βαθύτερη φάση του σταδίου βλέπουμε και την προσδοκία για μια περαιτέρω επισημοποίηση της σχέσης, ειδικότερα από την σύντροφο, ιδίως αν είναι σε ηλικία γάμου.

Σε αυτή λοιπόν τη φάση ξεκινάει η διαδικασία διαπραγμάτευσης, όχι κατ’ ανάγκη συνειδητή, για το τι περιμένει ο ένας απ’ τον άλλο να κάνει  μέσα στην σχέση, και για την σχέση. Θέματα χώρου, πραγματικού και ψυχολογικού, προκύπτουν – το πόσο «μαζί» και πόσο «χώρια-μόνοι» μπορούμε να είμαστε. Είναι σύνηθες λοιπόν έδω να διαπραγματεύεται το ζευγάρι τα προσωπικά(«εγώ») και τα κοινά («εμείς») όρια του. Είναι μια σημαντική διαδικασία καθώς ο κάθε σύντροφος προσπαθεί απ’ τη μια να προστατεύσει την ταυτότητα του, τι τον κάνει αυτό που είναι, και απ’ την άλλη να επιβεβαιώνει και να επιβεβαιώνεται μέσα από την σχέση του, από το «εμείς», και να νιώθει ασφάλεια.  Εδώ συνήθως ακούμε την ατάκα «Θέλω λίγο χρόνο (χώρο)».

Είναι το στάδιο στο οποίο το ζευγάρι βιώνει τις πιο ουσιαστικές τριβές του και διαπληκτισμούς. Ενώ λοιπόν πιστεύεις ότι έχεις περάσει από τα προηγούμενα στάδια, «έχω αυτόν τον ιδανικό άνθρωπο για μένα, με κάποια ελαττώματα βέβαια άλλο που τον αγαπώ και θέλω να είμαστε μαζί», ξεκινάνε οι διαπραγματεύσεις .

Πλέον το ζευγάρι έχει έρθει πολύ κοντά, αισθάνονται σαν οικογένεια, και η καθημερινότητα του τους καλεί συνεχώς να βρίσκουν λύσεις. Ανεπίλυτα θέματα της παιδικής ηλικίας και πάλι αναβλύζουν από το υποσυνείδητο σε μια προσπάθεια επίλυσης τους και εξιλέωσης του ατόμου μέσα στην παρούσα σχέση.

Οι πιο σύνηθες διαμάχες μέσα στο ζευγάρι προκύπτουν από θέματα όπως είναι τα λεφτά, το σεξ, και η εργασία.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται και η τελευταία ευκαιρία του να αντιληφθεί κανείς «τι παίρνει».

Έχεις περάσει από στάδιο της εξιδανίκευσης, του  τέλειο πλάσματος που νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου, έχεις περάσει από τη φάση της πραγματικότητας και κατανοείς πλέον πια στοιχεία αυτού του ανθρώπου δεν σε ικανοποιούν οπότε είναι πλέον σημαντικό να δεις  κάποια πράγματα: πως στην ουσία τα περνάτε μεταξύ σας, πως τα περνάτε με τους άλλους αλλά και πως οι προσωπικότητες σας αλληλοσυνδέονται. Πια χαρακτηριστικά που κατέχετε είναι αποδεχτά για τον άλλο, και πια τα οποία κατέχει ο άλλος είναι αποδεκτά για εσάς, καθώς και πια στοιχεία είναι προβληματικά. Αυτό διαπιστώνεται βάζοντας πολλά ερωτήματα στον εαυτό σας, στον σύντροφο σας καθώς και κάνοντας μια διερεύνηση του δικού σας και του δικού του παρελθόντος. Εφόσον κανείς αποκτήσει μια ιδέα για το πώς μεγάλωσε ο σύντροφος τους, για το πώς εξελίχθησαν προηγούμενες σχέσεις του τότε ίσως μπορέσει να δει πως πιθανά να εξελίχθη και η παρούσα σχέση.

Και αν τελικώς αποφανθεί ότι πρέπει να γίνουν αρκετές  και ουσιαστικές αλλαγές για να λειτουργήσει η σχέση, και εφόσον συνεχίζεται η αποδοκιμασία της ανάγκης αυτής  καλό θα ήταν να αποχωρίσει κανείς από τη σχέση και χωρίς καθυστέρηση  γιατί στην πραγματικότητα με την πάροδο του χρόνου τα χαρακτηριστικά που δεν εξαλείφονται τείνουν να εδραιώνονται και δεν αλλάζουν εύκολα, ακόμη και αν έχετε «ορκιστεί» στον εαυτό σας ότι εσείς θα τον/την αλλάξετε, οι πιθανότητες είναι πως θα γυρίσει μπούμερανγκ αυτό σας το πείσμα.

5.  ΓΑΜΟΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

Το στάδιο του γάμου όλοι το καταλαβαίνουμε. Ελπίζουμε ότι αισίως και οι δύο σύντροφοι είναι ουσιαστικά και συνειδητά στο ίδιο στάδιο και ξεκινάνε επισήμως τον κοινό τους βίο σε όλα τα επίπεδα με ένα αίσθημα αληθινής αγάπης το οποίο κατάφεραν παίρνοντας από πολλά κύματα μαζί.

Είναι στάδιο ορόσημο για την ζωή του κάθε ενήλικα και στην κουλτούρα μας συχνά θεωρείται ότι έτσι ξεκινάει και η πραγματική ζωή του ανθρώπου.

Το παρελθόν και πάλι έρχεται να παίξει το ρόλο του καθώς ο προσωπικώς οικογενειακός βίος του κάθε συζύγου έρχεται να μπερδέψει και να αποδοκιμάσει το εγχείρημα του νέου ζευγαριού.

Ενώ πλέον σε υποσυνείδητο και σε συνειδητό επίπεδο ξέρουμε πολλά για τον σύντροφο μας υπάρχουν δυναμικές γύρω από την έννοια «οικογένεια» που έρχονται να παίξουν το ρόλο τους  στην διαμόρφωση της νέας αυτής οικογένειας. Πολλά και πάλι θα πρέπει να διαπραγματευθούν – πόσο μοιράζεται ο χρόνος ανάμεσα στις οικογένειες καταγωγής των συζύγων, πόσο χρόνο χρειάζεται το ζευγάρι μακριά τους, για να δεθεί, η επαγγελματική ζωή σε σχέση με την απόκτηση απογόνων-ποιος και πόσο θα βοηθάει το ζευγάρι,  κοινωνική ζωή, ο ρόλος τον παππούδων στη ζωή της νέας οικογένειας. Μια ατέρμονη πάλη λοιπόν για όρια και ισορροπίες στην οποία δεν χωράνε εγωισμοί άλλα ειλικρινής και ανοιχτή επικοινωνία και ετοιμότητα απόδοσης λύσεων, προτερήματα που καλό θα ήταν το ζευγάρι να έχει δομήσει μέχρι στιγμής .

Στην ουσία αυτό που οφείλει το κάθε ζευγάρι να κάνει είναι να δει τι του ταιριάζει, και από τις δύο πλευρές καταγωγής του, ενσωματώνοντας τα δικά του προσωπικά δεδομένα και θέλω και να τολμήσει, να επιτρέψει στην δική του πια οικογένεια να είναι αυτό που οι δυο τους ενωμένοι, σαν σύμμαχοι ζωής, επιλέγουν για την δική τους ζωή. Η μόνη συμμαχία που τους επιτρέπεται να έχουν είναι ο ένας για τον άλλο. Αυτό θα είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος του γάμου τους.

Πηγή : http://simvouleftikigamou.gr/