Αρκετές είναι οι δίαιτες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι υδατάνθρακες είναι ο μεγάλος εχθρός όταν προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα υγιές βάρος, αλλά ένα κρακεράκι θα μπορούσε να κρατάει το κλειδί για το τι ποσότητά τους μπορείτε να φάτε χωρίς να παχύνετε, σύμφωνα με ένα γενετιστή.

Ο οργανισμός του κάθε ανθρώπου διασπά τα τρόφιμα λίγο διαφορετικά, γεγονός που εξηγεί γιατί ο υγιεινός τρόπος ζωής ενός ανθρώπου μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικός για το σώμα του άλλου, σύμφωνα με τoν γιατρό και νευρογενετιστή Δρ Sharon Moalem.

Στο νέο του βιβλίο The DNA Restart, ο Δρ Moalem εξηγεί πώς να προσαρμόσετε τη διατροφή σας ανάλογα με το προσωπικό γενετικό προφίλ σας. Ανάμεσα σε άλλα, το βιβλίο εξηγεί πώς να χρησιμοποιήσετε ένα κρακεράκι, για να αντιληφθείτε πώς το πεπτικό σας σύστημα επεξεργάζεται τους υδατάνθρακες.

Όπως υποστηρίζει ο γιατρός, οι άνθρωποι ανήκουν σε μία από τις τρεις κατηγορίες, όσον αφορά την κατανάλωση υδατανθράκων – πλήρους, μέτριας ή περιορισμένης κατανάλωσης.

Για να κάνετε το τεστ, χρησιμοποιήστε ένα απλό ανάλατο κράκερ ή ένα μικρό κομμάτι ξεφλουδισμένης πατάτας, αν έχετε δυσανεξία στη γλουτένη. Σπάστε ένα κομμάτι από το κρακεράκι και ξεκινήστε ένα χρονόμετρο την ώρα που μασάτε: Σημειώστε την ώρα που αρχίζει η γεύση του να γίνεται από άγευστη, γλυκιά – αν μασάτε για 30 δευτερόλεπτα και η γεύση του δεν αλλάζει, σημειώστε το.

Κάντε το τεστ άλλες δύο φορές, προσθέστε τους χρόνους και διαιρέστε το αποτέλεσμα με το τρία για να βρείτε τον μέσο όρο.

Αν αντιληφθείτε τη γλύκα μεταξύ 0 και 14 δευτερολέπτων, ανήκετε στην κατηγορία πλήρους κατανάλωσης και μπορείτε να τρώτε έως 250 γρ. υδατανθράκων την ημέρα. Αν ο μέσος χρόνος σας είναι μεταξύ 15 και 30 δευτερολέπτων ανήκετε στην κατηγορία μέσης κατανάλωσης και δεν θα πρέπει να λαμβάνετε περισσότερα από 175 γρ. υδατανθράκων, ενώ όσοι χρειαστήκατε περισσότερο χρόνο (ή δεν αντιληφθήκατε αλλαγή στη γεύση) ανήκετε στην κατηγορία περιορισμένης κατανάλωσης και μπορεί να τρώτε μέχρι 125 γρ. Ο υπολογισμός των ποσοτήτων, είναι με βάση συνιστώμενη κατανάλωση 2.000 θερμίδων ημερησίως.

Το βιβλίο του Δρ Moalem βασίζεται στην ιδέα ότι τα γονίδια που κληρονομούμε από τους γονείς μας καθορίζουν τη βέλτιστη διατροφή μας. Σε μερικούς ανθρώπους, το ένζυμο αμυλάση – το οποίο δημιουργείται στο πάγκρεας και στους σιελογόνους αδένες για αφομοιώνει ο οργανισμός τους υδατάνθρακες – είναι πιο αποτελεσματικό σε σχέση με άλλους. Οι άνθρωποι των οποίων οι πρόγονοι έτρωγαν περισσότερο άμυλο, όπως σπόρους δημητριακών, μπορεί να έχουν περισσότερα αντίγραφα του γονιδίου AMY1 από ότι εκείνοι των οποίων οι πρόγονοι έτρωγαν περισσότερο κρέας και να είναι σε θέση να διασπάσουν τους υδατάνθρακες πιο εύκολα.

Σε γενικές γραμμές πάντως, η διατροφή του μέσου ανθρώπου δεν θα πρέπει να αποτελείται περισσότερο από 30% από υδατάνθρακες, πρόσθεσε.

Η θεωρία του Δρ Moalem πηγαίνει ενάντια σε όσα υποστηρίζουν διάφορες δίαιτες, όπως η  Atkins, που συνιστούν να κόψουμε τους υδατάνθρακες – αν και πολλοί διατροφολόγοι λένε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβές.

Η διαιτολόγος Sian Porter δήλωσε: «Οι υδατάνθρακες είναι μια ευρεία κατηγορία και οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν είναι όλοι οι υδατάνθρακες ίδιοι – σημαντική για τη διατροφή μας δεν είναι μόνο η ποσότητα αλλά και η ποιότητά τους».

«Ενώ θα πρέπει να μειώσουμε την ποσότητα της ζάχαρης στη διατροφή μας, θα πρέπει να βασίζουμε τα γεύματά μας σε αμυλώδεις υδατάνθρακες. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι φυτικές ίνες, που βρίσκονται σε ολικής αλέσεως εκδοχές των αμυλούχων υδατανθράκων για παράδειγμα, είναι καλές για την υγεία μας».

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/