Εμβόλιo HPV: Προβληματισμοί και απαντήσεις από τους ειδικούς

images_0aaaaa1aabbaahpv.jpg

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από τη Mayo Clinic και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics, αποκαλύπτει πως ο αριθμός των γονιών που αποφασίζουν να μην κάνουν στις κόρες τους το εμβόλιο κατά του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) όλο και αυξάνεται.

Τα τελευταία αμερικανικά στοιχεία, για την ακρίβεια, δείχνουν ότι το 43% των γονιών που ερωτήθηκαν απάντησαν ότι δεν σκοπεύουν να εμβολιάσουν τις κόρες τους, παρά το γεγονός ότι οι γιατροί το συνιστούν.

Οι λόγοι, τους οποίους αναφέρουν ως αποτρεπτικούς, είναι οι εξής:

    Δεν σύστησε το εμβόλιο κάποιος γιατρός.
    Δεν χρειάζεται – δεν είναι απαραίτητο.
    Δεν γνωρίζουν πολλά για το συγκεκριμένο εμβόλιο.
    Δεν είναι η κόρη τους στην κατάλληλη ηλικία.
    Ανησυχία για την ασφάλεια του παιδιού και τις παρενέργειες του εμβολίου.
    Η κόρη τους δεν είναι ακόμα σεξουαλικά ενεργή.

Τι απαντούν οι επιστήμονες
Οι απαντήσεις αυτές προκάλεσαν προβληματισμό στους επιστήμονες της Mayo Clinic, οι οποίοι υποστηρίζουν πως το πρόβλημα έγκειται στις ανεπαρκείς συστάσεις των γιατρών. Αποκρίνονται, δε, συγκεκριμένα σε κάθε επιμέρους προβληματισμό των γονιών:

«Δεν σύστησε το εμβόλιο κάποιος γιατρός»: Οι επιστήμονες της Mayo Clinic απαντούν πως αυτό είναι αρκετά περίεργο, καθώς όλο και περισσότεροι γιατροί συστήνουν τον εν λόγω εμβολιασμό. Για την ακρίβεια, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά να εμβολιάζονται τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια, ιδανικά σε ηλικία 11-12 ετών.

«Έλλειψη γνώσης για το εμβόλιο»: Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι γονείς δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει τέτοιο εμβόλιο, δεν κατανοούν πώς λειτουργεί αυτό το εμβόλιο ή δεν γνωρίζουν/δεν καταλαβαίνουν τι είναι ο HPV. Να, λοιπόν, όσα θα πρέπει να γνωρίζετε:

-Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων βασίζεται στο DNA μας και μολύνει το δέρμα και τις βλεννογόνες μεμβράνες των ανθρώπων και ορισμένων ζώων. Μέχρι σήμερα έχουν αναγνωρισθεί 120 τύποι του ιού που προσβάλλουν τον άνθρωπο, εκ των οποίων οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενοι. Σύμφωνα με τον μαιευτήρα-χειρουργό γυναικολόγο κ. Χάρη Χηνιάδη, «οι υπόλοιποι μπορούν να μεταδοθούν ακόμα και με την δερματική επαφή, καθώς δεν αφορούν όλοι οι ιοί τα σεξουαλικά όργανα», λέει ο κ. Χηνιάδης.

-Η λοίμωξη με ορισμένους τύπους του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), όπως οι HPV 16 και 18 αποτελούν προϋπόθεση για την εκδήλωση καρκίνου τραχήλου μήτρας. Οι τύποι HPV 16 και 18 είναι υπεύθυνοι για το 70,7% των περιπτώσεων καρκίνου τραχήλου μήτρας παγκοσμίως.

-Ο ιός σε γενικές γραμμές είναι ασυμπτωματικός και δεν γίνεται αντιληπτός από την/τον ασθενή, παρά μόνο στην περίπτωση ανάπτυξη γεννητικών οξυτενών κονδυλωμάτων (στα έξω γεννητικά όργανα). Τα κονδυλώματα δεν είναι καρκινογόνα. «Αν, όμως, ο HPV εμφανιστεί στο τεστ Παπ και στην συνέχεια στο HPV-test που θα προτείνει ο γιατρός, αυτό σημαίνει πως έχουν δημιουργηθεί αλλαγές στον τράχηλο της γυναίκας, οι οποίες δεν προεξέχουν -όπως συνήθως τα κονδυλώματα- και που μπορεί να είναι καλοήθεις ή δυνητικά κακοήθεις», λέει ο κ. Χηνιάδης.

Άλλες μορφές του ιού, ακόμα κι αν επηρεάζουν τα γεννητικά όργανα δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Γι’αυτό, άλλωστε, ο ιός είναι πιθανό να μεταδοθεί από ένα άτομο σε ένα άλλο, ακόμα κι αν το μολυσμένο άτομο δεν έχει παρουσιάσει σύμπτωμα. Όπως, μάλιστα, συμπληρώνει ο γυναικολόγος, «το 75% των ανθρώπων σήμερα κουβαλούν στελέχη του ιού».

«Δεν χρειάζεται, δεν είναι απαραίτητο, δεν είναι σεξουαλικά ενεργή η κόρη»: «Αυτό, προφανώς, δείχνει ότι οι γονείς πιστεύουν ότι η κόρη τους δεν θα είναι ποτέ σεξουαλικά ενεργή, ή τουλάχιστον όχι πριν τον γάμο, ή ότι με κάποιον μαγικό τρόπο δεν θα κινδυνεύσει ποτέ από τον HPV. Αν κρίνει κανείς, όμως, τις έρευνες που δείχνουν ότι το 47% των μαθητών Γυμνασίου-Λυκείου κάνει σεξ και ότι το 40% εξ αυτών αναφέρει ότι δεν χρησιμοποιεί προφυλακτικό, οι συγκεκριμένοι γονείς μάλλον δεν έχουν καλή εικόνα της πραγματικότητας», απαντούν οι επιστήμονες της Mayo και συνεχίζουν λέγοντας ότι ακόμα κι αν η κόρη τους πράγματι περιμένει μέχρι τον γάμο για να κάνει σεξ, κανείς δεν τους εγγυάται ότι ο άνδρας που θα παντρευτεί δεν θα είναι φορέας ή ότι δεν θα την απατήσει ποτέ.

«Δεν είναι στην κατάλληλη ηλικία»: Στην Αμερική οι επίσημες συστάσεις λένε τα παιδιά να εμβολιάζονται σε ηλικία 11-12 ετών. Έχει βρεθεί ότι στην ηλικία αυτή αναπτύσσεται καλύτερη ανοσοποίηση απ’ό,τι στους ενήλικες. Τα εμβόλια δίνονται σε ενέσιμη μορφή, σε τρεις δόσεις μέσα σε διάστημα έξι μηνών, και είναι σημαντικό το παιδί να λάβει και τις τρεις δόσεις για καλύτερη προστασία. Παρόλο που η αποτελεσματικότητα είναι καλύτερη στις παραπάνω ηλικίες, το εμβόλιο μπορεί να δοθεί και σε κορίτσια από 9 έως 26 ετών.

Στην Ελλάδα, η Εθνική επιτροπή εμβολιασμού έχει εισηγηθεί την ένταξη των εμβολίων κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών ως υποχρεωτικό για κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 12 έως 26 ετών.

«Ασφάλεια και ανησυχίες για παρενέργειες»: Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα εμβόλια για τον HPV είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, ενώ μπορούν να προστατεύσουν άνδρες και γυναίκες από κάποιους από τους πιο κοινούς τύπους HPV, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε νόσο και καρκίνο. Πιο συγκεκριμένα, το Gardasil, το οποίο κυκλοφορεί και στην Ελλάδα, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αποτροπή της μετάλλαξης προκαρκινικών κυττάρων, τα οποία συνήθως αναπτύσσονται στην περίπτωση του καρκίνου της μήτρας, του κόλπου, του αιδοίου θήλεος και στην αποφυγή των κονδυλωμάτων. Σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν μετά από 23 εκατομμύρια δόσεις Gardasil, οι οποίες έγιναν σε κορίτσια από το 2006 έως το 2008, οι πιο συχνές παρενέργειες τις οποίες κατέγραψε το Κέντρο Καταγραφής Ανεπιθύμητων Συμβάντων από Εμβολιασμούς, το οποίο διαχειρίζεται από αμερικανικούς οργανισμούς υγείας, ήταν πόνος και κοκκινίλα στο σημείο όπου έγινε η ένεση, ζαλάδα, ναυτία, πονοκέφαλος και λιποθυμία.

Το ίδιο διάστημα, στο πλαίσιο του ελέγχου, καταγράφηκαν και 32 θάνατοι, οι οποίοι όμως βρέθηκε να συνδέονται με άλλους παράγοντες και όχι με το εμβόλιο.

Υπάρχουν ακόμα κάποια αναπάντητα ερωτηματικά σχετικά με το κατά πόσο μπορεί το εμβόλιο να αυξάνει τον κίνδυνο του Συνδρόμου Guillain-Barre, καθώς και τους θρόμβους αίματος, για τα οποία πρέπει να γίνουν περισσότερες έρευνες.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr