Προτάσεις για το πρόγραμμα φυσικής αγωγής ατόμων με Σύνδρομο Down

images_σύνδρομο.jpg

Το σύνδρομο Down είναι ένας όρος που χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη ποικιλία φυσικών χαρακτηριστικών και γνωστικών ατελειών. Είναι η πιο κοινή ανωμαλία των χρωμοσωμάτων. Το σύνδρομο Down προκαλείται συχνότερα από τρία αντίγραφα του χρωμοσώματος 21 αντί των συνηθισμένων 2. Τα περιστατικά αυτού του όρου είναι περίπου 1 στις 625 γεννήσεις. Οι επιπτώσεις είναι πιο αυξημένες όταν η ηλικία της μητέρας είναι προχωρημένη.

Κύρια Χαρακτηριστικά
Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν ένα  ή περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:  

    προς  τα πάνω/ εξωτερικό σχίσιμο ματιών
    επικανθικές πτυχές της εσωτερικής πλευράς
    στενή και κοντή σχισμή ματιών
    μικρά, άσπρα μπαλώματα στην άκρη της ίριδας
    επίπεδη εμφάνιση προσώπου
    μικρότερο κεφάλι από τον μέσο όρο (ειδικά στη γέννηση)
    τα αυτιά είναι μικρότερα και χαμηλότερα στο σύνολο
    μικρό στόμα,λεπτά χείλη
    κοντή γλώσσα που κολλά έξω (λόγω του μεγέθους των χειλιών και του στόματος)
    ο λαιμός εμφανίζεται κοντός  
    τα πόδια και τα μπράτσα κοντά σε σχέση με το σώμα
    μεγάλα χέρια με  κοντά δάχτυλα
    μεγάλα  πόδια και κοντά δάχτυλα  με μεγαλύτερο διάστημα από  το κανονικό μεταξύ του μεγάλου και του  δεύτερου δαχτύλου
    φτωχός μυϊκός τόνος(υποτονία), χαλαρές αρθρώσεις (hyperflexia).

Συνήθως τα παιδιά με σύνδρομο Down είναι:

    υπέρβαρα ή παχύσαρκα
    έχουν πολλά προβλήματα ισορροπίας
    έχουν αντιληπτικές δυσκολίες
    μειωμένο συντονισμό χεριών ματιών

Μερικές φορές εκείνοι που έχουν σύνδρομο Down διατρέχουν έναν μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση ιατρικών προβλημάτων

    αναπνευστικά προβλήματα
    καρδιακά προβλήματα
    γαστροεντερικές διαταραχές
    λευχαιμία παιδικής ηλικίας
    ευαισθησία στη μόλυνση

Μια μεγάλη μερίδα αυτών των προβλημάτων υγείας θεραπεύεται και στο σύνολό της είναι περιστασιακή. Κάθε παιδί θα  πρέπει να φέρει ιατρική γνωμάτευση
 
Προτάσεις για το πρόγραμμα φυσικής αγωγής

    Λόγω της υπερβολικής κινητικότητας και της αξονοπεριστροφικής (σπόνδυλοι C1-C2) αστάθειας, δεν πρέπει να υπάρξει καμία πτώση σε αυτά τα παιδιά. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.
    Μερικές φορές μπορούν να έχουν υποθυρεοειδή που οδηγεί συχνά σε παχυσαρκία και συνεπώς σε ζητήματα ισορροπίας. Συνήθως έχουν μειωμένο συντονισμό χεριού-ματιού.
    Η υπερκινητικότητα των συνδέσμων και οι χαλαρές αρθρώσεις που είναι χαρακτηριστικό αυτής της διάγνωσης πρόκειται επίσης να επιδράσουν στην ισορροπία και τη σταθερότητα. Με τη γνώση των ανωτέρω προφυλάξεων,ένα ασφαλές πρόγραμμα φυσικής κατάστασης είναι ιδιαίτερα σημαντικό για αυτά τα παιδιά και μπορεί να είναι πολύ εύκολο να αναπτυχθεί.

Περισσότερες προτάσεις για το πρόγραμμα φυσικής αγωγής
 
Τα παιδιά με σύνδρομο Down συχνά εμφανίζουν νοητική υστέρηση καθώς επίσης εμφανίζουν και τμήματα του συνδρόμου διάσπασης προσοχής  ή της υπερκινητικότητας.Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να καταστήσουν δυσκολότερο το παιδί να πετύχει το στόχο ή την κατανόηση του μαθήματος. Τα παιδιά που έχουν σύνδρομο Down εμφανίζουν συχνά δυσκολίες επεξεργασίας του λόγου και της γλώσσας το οποίο μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στις κατευθύνσεις κατανόησης και εκτέλεσης καθώς και στην επικοινωνία με τους συνομήλικους και τους δασκάλους.
 
Στρατηγικές
 
Χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες συνιστώμενες ιδέες για τα παιδιά με το σύνδρομο Down η εκπαίδευσή τους θα τους βοηθήσει σε όλες τις περιοχές να είναι επιτυχέστερη:

    Aπλές κατευθύνσεις, που ενισχύονται με οπτικά συστήματα.
    Η βαθμολόγηση πρέπει να βασίζεται στην απόδοση και στη βελτίωση του παιδιού αντί στη σύγκριση με τους ομοίους του.
    Η χρήση ρουτινών θα είναι πολύ χρήσιμη για τις δραστηριότητες και αυτό θα επιτρέψει στο παιδί περισσότερο χρόνο να επεξεργαστεί, να μεταβιβάσει και να αναγνωρίσει τις νέες δραστηριότητες.

Πηγή : http://www.fitstudio.gr/