Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα γράφουν στο περιοδικό Obesity, ότι το αλκοόλ με άδειο στομάχι κάνει τον υποθάλαμο του εγκεφάλου να εστιάζεται στις μυρωδιές των φαγητών. O υποθάλαμος του εγκεφάλου ρυθμίζει διάφορες λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου και του αισθήματος της πείνας. Μ’ αυτό τον τρόπο αυξάνεται η κατανάλωση του φαγητού.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τις επιδράσεις του απεριτίφ σε 35 γυναίκες που υποβλήθηκαν σε λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες (fMRI) εγκεφάλου. Οι μαγνητικές απεικονίσεις έδειξαν ότι υπό την επήρεια του αλκοόλ, ο υποθάλαμος έμοιαζε να ενεργοποιείται από τις μυρωδιές των φαγητών.
Όταν στη συνέχεια οι ερευνητές είπαν στις γυναίκες να φάνε όσο ήθελαν από ένα ροστ μπιφ με νουντλς ή από μακαρόνια με σάλτσα κιμά και μανιτάρια, τα 2/3 έφαγαν αρκετά μεγαλύτερη ποσότητα. Ρύθμιση της όρεξης.
«Τα εστιατόρια ξέρουν πως αν οι πελάτες τους πιουν πρώτα κάτι στο μπαρ, θα καταναλώσουν μετά περισσότερη ποσότητα φαγητού, αλλά μέχρι σήμερα δεν το είχαμε επιβεβαιώσει επιστημονικά», ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης Ρόμπερτ Κόνσινταϊν, καθηγητής στο Κέντρο Έρευνας για τον Διαβήτη.
Γιατί όμως μόνο δύο στις τρεις γυναίκες αύξησαν την κατανάλωση μετά το απεριτίφ και όχι όλες; «Πολύ απλά δεν γνωρίζουμε», λέει ο Κόνσινταϊν. «Και αυτό δείχνει την πολυπλοκότητα της ρύθμισης της όρεξης».
Αν λοιπόν προσπαθείτε να μειώσετε το βάρος σας, ίσως πρέπει να αποφεύγετε το αλκοόλ πριν από το φαγητό σας και πιείτε 1 με 2 ποτήρια νερό.
Αντίθετα, με το αλκοόλ η κατανάλωση νερού πριν από το γεύμα βοηθάει στην καλύτερη ρύθμιση της όρεξης και στην κατανάλωση λιγότερου φαγητού, κατά συνέπεια και λιγότερων θερμίδων σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα που είχε δημοσιευθεί στο ίδιο περιοδικό (Obesity, 2010).
Βιβλιογραφία
Considine R., et al. The apéritif effect: Alcohol’s effects on the brain’s response to food aromas in women. Obesity (Silver Spring). 2015 Jul;23(7):1386-93.
Dennis EA et al. Water consumption increases weight loss during a hypocaloric diet intervention in middle-aged and older adults. Obesity (Silver Spring). 2010 Feb;18(2):300-7.
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος